Zrozumienie Pahlavi: dawny język Iranu

Pahlavi (znany również jako Pahlevi) to forma języka perskiego używana w Iranie od III do X wieku. Był to język urzędowy imperium Sasanidów i nadal był używany jako język literacki aż do podboju Iranu przez Arabów w VII wieku.

Pahlavi dzieli się na trzy główne gałęzie: Księga Pahlavi, której używano w tekstach religijnych; Inskrypcja Pahlavi, która była używana do inskrypcji królewskich; oraz literackie Pahlavi, które było używane w literaturze i innych dziełach pisanych.

Pahlavi jest pisane od prawej do lewej, przy użyciu alfabetu perskiego, który jest zmodyfikowaną formą starożytnego alfabetu aramejskiego. Jest on nadal używany w niektórych kontekstach religijnych, na przykład w religii zoroastryjskiej, a także wpłynął na rozwój współczesnych języków irańskich, takich jak dari i tadżycki.