Zrozumienie pamięci zachowanej w funkcjach

W kontekście funkcji „zachowuje” odnosi się do faktu, że funkcja nie zwalnia ani nie zwalnia używanej pamięci. Zamiast tego przechowuje pamięć i jest odpowiedzialny za jej zwolnienie, gdy nie jest już potrzebna.……Innymi słowy, funkcja zachowująca pamięć nie zwraca pamięci na stertę ani na stos po zakończeniu jej używania. Oznacza to, że funkcja jest odpowiedzialna za zarządzanie czasem życia pamięci, co może być przydatne w pewnych sytuacjach, ale wymaga również ostrożnego zarządzania, aby uniknąć wycieków pamięci.

Rozważmy na przykład funkcję, która alokuje pamięć dla dużej struktury danych, a następnie zwraca wartość wskaźnik do tej struktury danych do osoby wywołującej. Jeśli funkcja nie zwolni pamięci, gdy nie będzie już potrzebna, pamięć zostanie zachowana przez funkcję, a osoba wywołująca będzie odpowiedzialna za późniejsze zwolnienie jej. Może to prowadzić do wycieków pamięci, jeśli wywołujący zapomni zwolnić pamięć.

W przeciwieństwie do tego funkcja, która zwraca wskaźnik do pamięci przydzielonej na stosie lub stercie, a następnie zwalnia pamięć, gdy nie jest już potrzebna (tj. ` malloc” i „free”) nie przechowuje pamięci. Pamięć jest zwalniana z powrotem na stertę lub stos, gdy tylko funkcja zakończy jej używanie, więc osoba wywołująca nie musi się martwić zarządzaniem czasem życia pamięci.