Zrozumienie pneumy: wieloaspektowa koncepcja filozofii starożytnej Grecji i teologii chrześcijańskiej

Pneuma (πνεῦμα) to greckie słowo, które ma kilka znaczeń, w tym:

1. Oddech, powietrze lub wiatr.…2. Duch, dusza lub umysł.…3. Boskie tchnienie lub duch, który ożywia żyjące istoty.…4. Duch Święty w teologii chrześcijańskiej.... W starożytnej filozofii greckiej pneuma była często używana do opisania materialnej zasady wszechświata, którą postrzegano jako rodzaj oddechu lub pary wypełniającej wszystko. W tym sensie łączono je z pojęciem „powietrza” lub „atmosfery”, która nas otacza. W teologii chrześcijańskiej pneuma używana jest do opisania Ducha Świętego, postrzeganego jako trzecia Osoba Trójcy, obok Boga. Ojca i Jezusa Chrystusa Syna. Uważa się, że Duch Święty to boskie tchnienie, czyli duch, który ożywia wierzących i daje im nowe życie w Chrystusie.… W psychologii pneuma jest czasami używana do opisania umysłu lub duszy, szczególnie w kontekście starożytnych filozofów greckich, takich jak Platon i Arystoteles. „Ogólnie rzecz biorąc, pneuma jest bogatą i złożoną koncepcją, którą na przestrzeni dziejów interpretowano na wiele różnych sposobów, ale zawsze kojarzono ją z ideą oddechu, ducha lub boskiej energii, która ożywia i podtrzymuje wszystko.