Zrozumienie słowa kluczowego „zakłada” w funkcjach Haskella
Słowo kluczowe „zakłada” w Haskell służy do określenia warunku wstępnego lub założenia, które musi być spełnione, aby funkcja mogła zostać zastosowana. Innymi słowy, określa warunek, który musi zostać spełniony, zanim funkcja będzie mogła zostać wywołana.
Na przykład rozważmy następującą funkcję:
```
f :: Int -> Int
f x = x + 1
```
Ta funkcja przyjmuje liczbę całkowitą `x` i zwraca jego następcę (tj. `x + 1`). Jednak ta funkcja nie ma zastosowania, jeśli „x” jest ujemne, ponieważ wynik „x + 1” również byłby ujemny. Aby określić to założenie, możemy użyć słowa kluczowego `assumes`:
```
f :: Int -> Int zakłada (x >= 0)
f x = x + 1
```
Teraz funkcja `f` może tylko być wywoływane z dodatnimi liczbami całkowitymi, a jeśli jako argument zostanie przekazana ujemna liczba całkowita, kompilator zgłosi błąd.
Podobnie możemy użyć słowa kluczowego „zakłada”, aby określić inne założenia lub warunki wstępne, które muszą być spełnione, aby funkcja mogła zostać zastosowana . Na przykład:
```
g :: Int -> Int zakłada (parzyste x)
g x = x + 1
```
Ta funkcja pobiera liczbę całkowitą `x` i zwraca jej następcę, ale tylko wtedy, gdy `x` jest parzyste. Jeśli „x” jest nieparzyste, kompilator zgłosi błąd. W skrócie, słowo kluczowe „zakłada” w Haskell służy do określania założeń lub warunków wstępnych, które muszą być spełnione, aby funkcja mogła zostać zastosowana. Pozwala nam wyrazić ograniczenia dotyczące wartości wejściowych, które funkcja może zaakceptować, a także może pomóc w zapobieganiu błędom i poprawie niezawodności naszego kodu.
To mi się podoba
To mi się nie podoba
Zgłoś błąd treści
Share
