Zrozumienie substancji dających się miareczkować i ich znaczenie w miareczkowaniu kwasowo-zasadowym

Termin miareczkowany odnosi się do substancji, którą można zastosować jako standard do miareczkowania kwasowo-zasadowego. Innymi słowy, jest to substancja, która może reagować z kwasem lub zasadą, tworząc trwały związek, a ilość substancji wymagana do zobojętnienia znanej objętości kwasu lub zasady może zostać wykorzystana do określenia stężenia kwasu lub zasady zasada.

Do typowych przykładów substancji dających się miareczkować należą:

1. Wodorotlenek sodu (NaOH) – znany również jako soda kaustyczna, jest to mocna zasada, która może reagować z kwasami tworząc sole i wodę.
2. Kwas solny (HCl) – jest to mocny kwas, który może reagować z zasadami tworząc sole i wodę.
3. Wodoroftalan potasu (KHP) – jest to słaby kwas, który może reagować z mocnymi zasadami tworząc sole i wodę.
4. Węglan sodu (Na2CO3) – jest to słaba zasada, która może reagować z mocnymi kwasami tworząc sole i wodę.

Proces miareczkowania kwasowo-zasadowego polega na dodaniu znanej objętości miareczkowanej substancji do roztworu o nieznanym pH, a następnie odmierzeniu ilość substancji potrzebna do osiągnięcia stabilnego pH. Znając stężenie kwasu lub zasady w roztworze, można obliczyć pH za pomocą równania Hendersona-Hasselbalcha.

Substancje miareczkowe są niezbędne w wielu zastosowaniach, np. w przemyśle spożywczym do oznaczania kwasowości produktów spożywczych, w farmacji przemyśle do określenia czystości leków oraz w monitoringu środowiska do określenia pH próbek wody i powietrza.