Zrozumienie supralapsarianizmu: kontrowersyjna doktryna w teologii reformowanej

Supralapsarianizm to koncepcja teologiczna rozwinięta przez niektórych teologów reformowanych w XVII i XVIII wieku. Jest to kontrowersyjna doktryna, nad którą debatowano wśród teologów reformowanych i która miała różne interpretacje i zastosowania na przestrzeni dziejów. W swej istocie supralapsarianizm jest przekonaniem, że Boży dekret o odkupieniu (lub plan zbawienia) został wydany, zanim zarządził On upadek ludzkość w grzech („lapsus” lub „upadek”). Innymi słowy, Boży plan zbawienia ludzkości przez Jezusa Chrystusa istniał, zanim stworzył świat lub dopuścił do upadku Adama i Ewy.… Ta doktryna opiera się na fragmentach takich jak Efezjan 1:4-5, który stwierdza, że Bóg wybrał nas w Chrystusie „przed założeniem świata” oraz 2 Tymoteusza 1:9, w którym czytamy, że Bóg „powołał nas świętym powołaniem nie według naszych uczynków, ale według postanowienia swego i łaski”. Supralapsarianizm wierzy, że te fragmenty wskazują, że Boży plan odkupienia istniał, zanim stworzył świat lub dopuścił, aby grzech wszedł na świat. … Supralapsarianizm jest często przeciwstawiany infralapsarianizmowi, który jest wiarą, że Bóg zarządził upadek ludzkości w grzech, zanim On ogłosił plan odkupienia. Innymi słowy, infralapsarianie wierzą, że Bóg dopuścił upadek Adama i Ewy, zanim zdecydował się wysłać Jezusa Chrystusa, aby zbawił ludzkość od jej grzechów.... Chociaż supralapsarianizm jest dziś poglądem mniejszości wśród teologów reformowanych, wywarł on znaczący wpływ na rozwój teologii reformowanej na przestrzeni dziejów. Niektórzy znani teolodzy reformowani, którzy wyznawali supralapsarianizm, to Jan Kalwin, Jonathan Edwards i Herman Bavinck.