Zrozumienie teorii atrybucji: jak ludzie przypisują przyczyny wydarzeniom i zachowaniom
Teoria atrybucji to teoria psychologiczna, która próbuje wyjaśnić, w jaki sposób ludzie przypisują przyczyny zdarzeniom, zachowaniom i skutkom. Sugeruje, że ludzie mają tendencję do przypisywania przyczyny zdarzenia lub zachowania jednemu lub większej liczbie czynników, takich jak zdolności, osobowość lub zmienne sytuacyjne.… Teoria atrybucji została opracowana przez psychologa Fritza Heidera w latach pięćdziesiątych XX wieku i od tego czasu była szeroko badana i rozwijana. . Istnieje kilka kluczowych zasad teorii atrybucji:
1. Podstawowy błąd atrybucji: ludzie mają tendencję do przeceniania roli cech osobistych (takich jak zdolności lub osobowość), a niedoceniania wpływu czynników sytuacyjnych na wyjaśnienie zachowania.
2. Stronniczość aktora-obserwatora: ludzie mają tendencję do przypisywania własnego zachowania czynnikom sytuacyjnym, podczas gdy zachowanie innych ludzi przypisują swoim cechom osobistym.
3. Nastawienie egoistyczne: ludzie mają tendencję do przypisywania swoich sukcesów własnym zdolnościom i cechom, a za swoje niepowodzenia obwiniają czynniki zewnętrzne.
4. Teoria dysonansu poznawczego: ludzie odczuwają dyskomfort, gdy wyznają sprzeczne przekonania lub wartości, i mogą zmienić swoje atrybucje, aby zmniejszyć ten dyskomfort.
5. Teoria tożsamości społecznej: ludzie mają tendencję do przypisywania zachowań członków własnej grupy czynnikom sytuacyjnym, podczas gdy zachowania członków innych grup przypisują ich cechom osobistym. Teoria atrybucji ma wiele praktycznych zastosowań, takich jak edukacja, zatrudnienie i Relacje interpersonalne. Na przykład zrozumienie teorii atrybucji może pomóc nauczycielom w projektowaniu lekcji, które zachęcają uczniów do wzięcia odpowiedzialności za swoją naukę, lub pomóc menedżerom w motywowaniu pracowników poprzez przekazywanie informacji zwrotnej podkreślającej znaczenie czynników sytuacyjnych, a nie cech osobistych.
To mi się podoba
To mi się nie podoba
Zgłoś błąd treści
Share
