Zrozumienie trójek w RDF: przewodnik po reprezentowaniu danych

Trójki to sposób reprezentowania danych jako zestawu trzech wartości, zwykle określanych jako podmiot, orzeczenie i dopełnienie. W kontekście RDF trójki są używane do przedstawienia stwierdzeń dotyczących zasobów, takich jak „Jan Smith jest autorem tego dokumentu” lub „ten dokument jest powiązany z tematem tworzenia oprogramowania”. Każda trójka składa się z podmiotu, predykatu i obiektu, które są reprezentowane jako zestaw identyfikatorów URI.

Rozważmy na przykład następującą trójkę:

Temat: John Smith (http://example.org/john-smith)
Predykat: napisał (http://example.org/pisze)
Obiekt: ten dokument (http://example.org/document)

Ta potrójna informacja stwierdza, że autorem tego dokumentu jest John Smith. Podmiot i obiekt to identyfikatory URI identyfikujące opisywane zasoby, podczas gdy predykat jest identyfikatorem URI identyfikującym relację między podmiotem a obiektem.

Trójki mogą być używane do reprezentowania szerokiego zakresu stwierdzeń dotyczących zasobów, w tym stwierdzeń dotyczących ich właściwości, relacji i kontekst. Zapewniają elastyczny i wyrazisty sposób reprezentowania danych, które można wykorzystać w różnych aplikacjach, od prostych wykresów wiedzy po złożone usługi internetowe.