Zrozumienie zdradzieckich schematów szyfrowania i ich luk w zabezpieczeniach

Traitorwise to termin używany w kryptografii do opisania rodzaju schematu szyfrowania, który jest podatny na określony typ ataku. W zdradzieckim schemacie szyfrowania funkcja szyfrowania polega na tym, że w przypadku ujawnienia klucza szyfrowania zaszyfrowaną wiadomość może odszyfrować każdy, kto zna funkcję szyfrowania, niezależnie od tego, czy ma dostęp do klucza prywatnego, czy nie.……Innymi słowy, jeśli zdrajca ma dostęp do funkcji szyfrowania i zaszyfrowanej wiadomości, nadal może odszyfrować wiadomość, nawet jeśli nie ma dostępu do klucza prywatnego. To sprawia, że schemat szyfrowania jest podatny na ataki osób mających dostęp do funkcji szyfrowania, ale nie do klucza prywatnego.

Schematy szyfrowania Traitorwise są zwykle stosowane w sytuacjach, gdy funkcja szyfrowania musi być współdzielona z wieloma stronami, na przykład w rozproszonym systemie komputerowym lub bezpieczny wielostronny protokół obliczeniowy. W takich przypadkach ważne jest, aby funkcja szyfrowania była bezpieczna, nawet jeśli jedna lub więcej stron zostanie naruszona lub będzie działać jako zdrajca.

Aby złagodzić tę lukę, kryptografowie stosują różne techniki, takie jak szyfrowanie homomorficzne, bezpieczne obliczenia wielostronne i inne formy szyfrowania odporne na ataki osób wewnętrznych. Techniki te pozwalają na bezpieczne obliczanie i udostępnianie danych bez polegania na jednej zaufanej stronie w posiadaniu klucza prywatnego.