Dilde Ablatif Durumu ve Ablaut'u Anlamak

Ablatif, Almanca ve Latince de dahil olmak üzere bazı dillerde kullanılan bir tür durum veya kelime biçimini ifade eden dilbilgisi terimidir. Bu dillerde, ablatif durum, bir eylemin gerçekleştirildiği aracı veya bir eylemin kalkış veya varış noktasını belirtmek için kullanılır.

Almanca'da, ablatif durum genellikle "gehen" ( gibi) belirli fiillerden sonra kullanılır. gitmek) veya "kommen" (gelmek), hareketin yönünü veya bir eylemin başlangıç noktasını belirtmek için. Örneğin:

* Ich gehe nach Hause. (Eve gidiyorum.)
* Berlin'e gidiyorum. (Berlin'den geliyor.)

Latince'de ablatif durum, bir eylemin gerçekleştirilme yöntemini veya bir eylemin kalkış veya varış noktasını belirtmek için kullanılıyordu. Ayrıca bir edatın nesnesini belirtmek için de kullanıldı. Örneğin:

* Agamus pecuniam. (Para satın alalım.)
* Ego amo libros. (Kitapları severim.)

"Ablaut" terimi Latince "ablatum" kelimesinden türemiştir, bu da "kendini kaptırmak" anlamına gelir. Almanca ve İngilizce de dahil olmak üzere bazı dillerde meydana gelen ve Proto-Hint-Avrupa dilindeki *b- harfinin belirli bağlamlarda *p- veya *t- haline geldiği ses değişikliğini tanımlamak için kullanılır. Bu ses değişikliği Grimm Yasası olarak bilinir.

Örneğin, Almanca'da "baba" (Vater) kelimesi, Latince'de *pater- ve Almanca'da *vater- haline gelen Proto-Hint-Avrupa kökü *ph2ter-'den türemiştir. . Bu değişiklik ablautun bir örneğidir.