Ekklesiofobiyi Anlamak: Nedenleri, Belirtileri ve Tedavi Seçenekleri

Ekklesiyofobi, kiliselere veya diğer dini kurumlara karşı yoğun bir korkuyu içeren psikolojik bir hastalıktır. Bu fobisi olan kişiler, kiliseler veya diğer dini ortamlarla karşılaştıklarında kaygı, panik atak veya kaçınma davranışları yaşayabilirler. . Bazı insanlar dini bir ortamda din adamlarının istismarı veya suçluluk ve utanç duyguları gibi olumsuz veya travmatik olaylara maruz kaldıktan sonra ekklesiyofobi geliştirebilirler. Diğerleri, dini topluluklar tarafından yargılanma veya reddedilme hissi gibi genel olarak organize dinle ilgili olumsuz deneyimler yaşamış olabilir. dini semboller veya ortamlarla karşılaştığınızda
* Din düşünceleri nedeniyle uyku veya konsantrasyon güçlüğü
* Dinin tartışma konusu olduğu sosyal durumlardan kaçınmak
* Dini dil veya görüntülere maruz kaldığında bunalmış veya endişeli hissetmek.

Ekklesiyofobinin tedavisi tipik olarak maruz bırakma terapisini içerir; Birey yavaş yavaş güvenli ve kontrollü bir ortamda dini ortamlara ve sembollere maruz kalır. Bilişsel-davranışçı terapi (CBT), fobiyle ilişkili olumsuz düşünce kalıplarını ve davranışları ele almada da yardımcı olabilir. Bazı durumlarda anksiyete veya depresyon belirtilerini yönetmeye yardımcı olması için ilaç da reçete edilebilir.

Ekklesiofobinin, yalnızca Tanrı'ya veya dine inanç eksikliği anlamına gelen ateizm veya agnostisizm ile aynı olmadığını belirtmek önemlidir. Dini bir ortamdaki deneyimlerin neden olduğu özel bir psikolojik yaralanma türü olan dini travma sendromuyla da aynı şey değildir. Ekklesiyofobi, kiliselere ve diğer dini kurumlara karşı yoğun bir korkuyu içeren ayrı bir fobidir.