Engizisyonun Karanlık Tarihi: İşkence, Baskı ve Dini Zulüm

Engizisyon, Orta Çağ'da Katolik Kilisesi tarafından sapkınlıkla mücadele etmek ve dini ortodoksluğu sürdürmek için kurulmuş bir yargı sistemiydi. Kafir olmakla suçlananların itiraflarını almak için işkence ve diğer baskı biçimlerinin kullanılmasıyla karakterize ediliyordu ve sıklıkla dini azınlıkları ve muhalifleri bastırmak için kullanılıyordu. Engizisyon, İspanya, İtalya ve Almanya dahil olmak üzere Avrupa'nın çeşitli yerlerinde faaliyet göstermiş ve 19. yüzyıla kadar faaliyetlerini sürdürmüştür. sapkınlık davalarını kovuşturun. Engizisyon görevlileri genellikle din adamlarıydı ancak Kiliseden özel yetki alan sıradan kişiler de olabilirlerdi. Şüphelileri sorgulamak, mülklere el koymak ve sapkınlıktan suçlu bulunanlara kefaret veya ceza vermek gibi geniş yetkilere sahiptiler. Engizisyon, işkence ve diğer insan hakları ihlallerini kullanması nedeniyle eleştirilen tartışmalı bir kurumdu. Engizisyon sırasında binlerce insanın öldürüldüğü ya da hapsedildiği, çok daha fazlasının da inançlarından vazgeçmeye ya da zulümden kaçınmak için evlerini terk etmeye zorlandığı tahmin ediliyor. Olumsuz mirasına rağmen engizisyon, Orta Çağ ve sonrasında Avrupa'nın dini ve siyasi manzarasının şekillenmesinde önemli bir rol oynadı.