Ghibellinizmi Anlamak: Ortaçağ İtalya'sında Siyasi ve Askeri Bir Hareket

Ghibellinizm, Orta Çağ'da İtalya'da ortaya çıkan siyasi ve askeri bir hareketti. Adını İtalyanca'da "Ghibellino" olarak bilinen Alman imparatoru II. Frederick'ten almıştır. Hareket, Kutsal Roma İmparatorluğu'nun imparatorluk gücüne verdiği destek ve papalığa ve kuzey İtalya'daki şehir devletlerine muhalefetiyle karakterize ediliyordu.
Ghibellinizm, imparatorun tüm İtalya üzerinde en yüksek yetkiye sahip olması gerektiği fikri üzerine kurulmuştu ve papanın ve şehir devletlerinin bu otoriteye tehdit oluşturduğunu. Ghibellines, imparatorun piskoposları ve diğer kilise yetkililerini atayabilmesi gerektiğine ve papanın Kutsal Roma İmparatoru'nu taçlandırma yetkisine sahip olmaması gerektiğine inanıyordu.
Ghibellinizmin kökleri, II. Frederick'in iktidara geldiği 12. yüzyılda bulunuyordu. İmparatorluğunu genişletmeye ve İtalya üzerinde otoritesini savunmaya çalışan güçlü ve hırslı bir hükümdardı. Papalığın ve Guelph hareketiyle aynı çizgide olan kuzey İtalya şehir devletlerinin muhalefetiyle karşılaştı. Ghibelline'lar askeri yetenekleri ve büyük ordular organize etme yetenekleriyle biliniyordu. Genellikle şehir devletleri tarafından paralı asker olarak kiralanıyorlardı, ancak aynı zamanda orta ve güney İtalya'da kendi toprakları ve kaleleri de vardı.
Ghibellinizm, 14. yüzyılda Kutsal Roma İmparatorluğu'nun zayıflaması ve şehir devletlerinin gücünün artmasıyla geriledi. Bununla birlikte, hareketin İtalyan siyaseti ve kültürü üzerinde kalıcı bir etkisi oldu ve mirası, İtalya'nın kuzeyi ve güneyi arasındaki günümüzün siyasi bölünmelerinde hala görülebilir.