Kenotizmi Anlamak: Kendini Boşaltan Sevginin Felsefesi

Kenotizm, aşkın kendini boşaltma veya kendini feda etme doğasını vurgulayan felsefi ve teolojik bir kavramdır. Terim, "boşluk" veya "kendi kendini boşaltma" anlamına gelen Yunanca "kenosis" kelimesinden gelir. Bu bağlamda kenotikçilik, gerçek aşkın, kişinin başkalarının iyiliği için kendi çıkarlarını ve arzularını bir kenara bırakma istekliliğini içerdiği fikrini ifade eder.

Kenotiklik kavramı sıklıkla, kendisini boşalttığı söylenen İsa Mesih'in öğretileriyle ilişkilendirilir. insanlığın kurtuluşu için acı çekmek ve ölmek üzere ilahi güçlerinden yararlandı ve insan formuna büründü. Bu anlamda kenotiklik, başkalarının ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarımızın önüne koyarak ve onların çıkarları için fedakarlık yapmaya istekli olarak hayatlarımızı nasıl yaşamamız gerektiğine dair bir model olarak görülüyor.

Kenotiklik, Hristiyanlık da dahil olmak üzere çeşitli felsefi ve dini geleneklerde etkili olmuştur. teoloji, varoluşçuluk ve Budizm. Faydacılık veya egoizm gibi bireysel hakların ve çıkarların önemini vurgulayan diğer etik teorilerle sıklıkla çelişir.