RESTful Mimariyi ve Temel İlkelerini Anlamak

Restful (Temsili Durum Transferi), ağ bağlantılı uygulamaların tasarlanmasına yönelik bir mimari stildir. URI'ler tarafından tanımlanan kaynakların kullanımını ve bu kaynakların sabit bir dizi işlem kullanılarak değiştirilmesini vurgular.

Dinlendirici bir sistemde, kaynaklar genellikle HTML sayfaları, JSON nesneleri veya XML belgeleri gibi HTTP kaynakları olarak temsil edilir. . İstemci ve sunucu, kaynakları almak, oluşturmak, güncellemek ve silmek için HTTP yöntemlerini (GET, POST, PUT ve DELETE gibi) kullanarak iletişim kurar.

RESTful mimarisinin bazı temel ilkeleri şunlardır:

1. Kaynak tabanlı: Her kaynak, URI.
2 gibi benzersiz bir tanımlayıcıyla tanımlanır. İstemci-sunucu mimarisi: İstemci ve sunucu ayrıdır; istemci, kaynakları almak veya değiştirmek için sunucuya istekte bulunur.
3. Durumsuz: Sunucu, istemcinin durumu hakkında herhangi bir bilgi tutmaz. Her istek, isteği tamamlamak için gerekli tüm bilgileri içerir.
4. Önbelleğe Alınabilir: Sunucuya yapılan isteklerin sayısını azaltmak için yanıtlar istemci tarafından önbelleğe alınabilir.
5. Tek tip arayüz: HTTP yöntemleri ve yanıt kodları da dahil olmak üzere tüm kaynaklar için tek tip bir arayüz kullanılır.
6. Katmanlı sistem: Mimari, her katmanın bir öncekinin üzerine inşa edildiği katmanlı bir sistem olarak tasarlanmıştır.
7. İsteğe bağlı kod (isteğe bağlı): Bazı sistemler, sunucunun belirli görevleri gerçekleştirmek için anında kod ürettiği isteğe bağlı kod içerebilir.

RESTful mimarisi, web geliştirmede yaygın olarak kullanılır ve HTTP protokolü.