Sağlık Hizmetinde Aşırı Bakımı Anlamak ve Önlemek

Aşırı bakım, sağlık hizmetleri bağlamında aşırı veya gereksiz tıbbi tedavi veya müdahaleyi tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Aynı zamanda hastanın durumuna göre gerekli veya uygun olandan daha fazla bakım sağlama eylemini de ifade edebilir.

Aşırı bakım, aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir:

1. Yanlış tedavi korkusu: Sağlık hizmeti sağlayıcıları, yanlış tedavi nedeniyle dava edilme korkusu nedeniyle, hastanın yararına olmasa bile yerleşik protokollerden veya bakım standartlarından sapma konusunda tereddüt edebilir.
2. Hasta beklentileri: Bazı hastaların tıbbi tedavinin neyi başarabileceği konusunda gerçekçi olmayan beklentileri olabilir ve sağlık hizmeti sağlayıcılarına gerekenden daha agresif veya kapsamlı bakım sağlamaları konusunda baskı yapabilirler.
3. İletişim eksikliği: Sağlık hizmeti sağlayıcıları, hastalar ve aileler arasındaki zayıf iletişim, ihtiyaç duyulan uygun bakım düzeyi konusunda yanlış anlamalara yol açabilir.
4. Başarısızlık korkusu: Sağlık hizmeti sağlayıcıları, hastayı başarısızlığa uğratma korkusuyla kendi konfor alanlarının dışındaki yeni yaklaşımları veya tedavileri denemekten çekinebilirler.
5. Yanlış teşhis: Bir hastaya gerçekte olduğundan daha ciddi bir durumla ilgili yanlış teşhis konduğunda aşırı bakım ortaya çıkabilir ve bu da gereksiz tedaviye yol açabilir.
6. Kaynakların aşırı kullanımı: Aşırı bakım aynı zamanda hastaneye yatışlar, prosedürler ve testler gibi tıbbi kaynakların aşırı kullanılmasına da yol açabilir; bu da maliyetli olabilir ve hastaya herhangi bir fayda sağlamayabilir. komplikasyonlar, advers olaylar ve sağlık hizmetleriyle ilişkili enfeksiyonlar. Ayrıca gereksiz harcamalara ve kaynak kullanımına da yol açabilir ve bu da sağlık hizmetlerinin yüksek maliyetlerine katkıda bulunabilir.

Aşırı bakımdan kaçınmak için sağlık hizmeti sağlayıcıları, her hastanın bireysel ihtiyaçlarına göre uyarlanmış kanıta dayalı bakım sağlamaya odaklanmalıdır. Ayrıca hastalar ve aileleriyle ihtiyaç duyulan uygun bakım düzeyi hakkında açık ve dürüst iletişim kurmalı ve gereksiz veya aşırı tedavi taleplerine karşı çıkmaya istekli olmalıdırlar. Ek olarak sağlık sistemleri, tıbbi uygulamalardaki gereksiz farklılıkları azaltmak ve en iyi uygulamaların ve kılavuzların kullanımını teşvik etmek için çalışmalıdır.