Sezgiciliği Anlamak: Felsefi ve Matematiksel Bir Hareket

Sezgicilik, sezginin bilgi ve akıl yürütmedeki rolünü vurgulayan felsefi ve matematiksel bir harekettir. Çoğu zaman bilginin birincil kaynakları olarak akıl ve çıkarımı vurgulayan rasyonalizmle çelişir. Sezgiciler, sezginin insan bilişinin temel bir yönü olduğunu ve dünyayı anlamamızda çok önemli bir rol oynadığını öne sürüyorlar. öncüllerden gerçekleri çıkarmaktan ziyade gerçekliğin daha doğrudan, sezgisel bir şekilde kavranmasını içerir. Bu fikir, matematik ve bilim çalışmalarında sezginin önemini vurgulayan Hermann Cohen ve Ernst Cassirer gibi filozoflar tarafından daha da geliştirildi. sezgisel mantık. Bu yaklaşımlar, matematiksel doğruluğun tümdengelimli akıl yürütme yoluyla aksiyomlardan elde edilebileceği fikrini reddeder, bunun yerine matematiksel bilginin gelişiminde sezginin ve yapıcı yöntemlerin rolünü vurgular.

Sezgiciliğin bazı temel özellikleri şunlardır:

1. Sezgiye vurgu: Sezgiciler, sezginin insan bilişinin temel bir yönü olduğunu ve dünyayı anlamamızda çok önemli bir rol oynadığını savunurlar.
2. Tümdengelimciliğin reddi: Sezgiciler, matematiksel doğruluğun tümdengelimli akıl yürütme yoluyla aksiyomlardan elde edilebileceği fikrini reddederler, bunun yerine matematiksel bilginin gelişiminde sezginin ve yapıcı yöntemlerin rolünü vurgularlar.
3. Yapıcı yöntemlere odaklanın: Sezgiselciler, tamamen tümdengelimli akıl yürütmeden ziyade matematikte kanıt oluşturma ve deney gibi yapıcı yöntemlerin önemini vurgularlar.
4. Ortanın hariç tutulması yasasının reddi: Sezgiciler, her ifadenin ya doğru ya da yanlış olması gerektiği fikrini reddederler, bunun yerine ne doğru ne de yanlış olan ifadelerin olasılığına izin verirler.
5. İnsan zihninin rolüne vurgu: Sezgiciler, insan zihninin matematiksel bilginin gelişiminde merkezi bir rol oynadığını ve dünyaya dair anlayışımızın bilişsel yeteneklerimiz ve sınırlamalarımız tarafından şekillendiğini ileri sürerler.