Stigler'in Firma Teorisini Anlamak: Firmalar Kendi Çıkarlarına Karşı Hareket Ettiğinde

Stigler, ekonomide, firmaların veya bireylerin kendi kişisel çıkarları için değil, başkalarının yararı için optimal olmayan davranışlarda bulunma olgusunu tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu, araştırma ve geliştirmeye aşırı yatırım yapmak, ücretsiz hizmet veya ürünler sunmak veya hayırseverlik yapmak gibi şeyleri içerebilir. Terim, 1960'larda ekonomist George A. Stigler tarafından icat edildi.

Stigler'in çalışması, bireylerin ve firmaların her zaman kendi çıkarları doğrultusunda hareket ettiğini varsayan geleneksel ekonomik rasyonalite görüşüne meydan okudu. Bireylerin ve firmaların kendileri için optimal olmayan, başkalarının yararına olacak şekilde davranabilecekleri durumların olduğunu savundu. Bu aşağıdaki gibi şeyleri içerebilir:

1. Araştırma ve geliştirmeye aşırı yatırım: Bir firma, gelecekte değerli olacak bir bilgi tabanı oluşturmak amacıyla, mevcut üretim seviyesine ulaşmak için gerekenden daha fazla Ar-Ge yatırımı yapabilir.
2. Ücretsiz hizmet veya ürün sağlama: Bir firma, belirli müşterilere, onlardan ücret almak daha karlı olsa bile, ücretsiz hizmet veya ürünler sağlayabilir. Bu, iyi niyet oluşturmak ve kalite ve güvenilirlik açısından itibar oluşturmak için yapılabilir.
3. Hayırseverlik faaliyetlerinde bulunmak: Bir firma, bu faaliyetler firmanın kârlılığına doğrudan fayda sağlamasa da, hayırsever faaliyetlerde bulunabilir veya kar amacı gütmeyen kuruluşlara para bağışında bulunabilir.
4. Rakiplerle işbirliği yapmak: Firmalar araştırma ve geliştirme projelerinde işbirliği yapabilir, bilgi paylaşabilir veya ortak zorlukların üstesinden gelmek için birlikte çalışabilirler, ancak bu onların bireysel karlarını azaltabilir. kendileri için ideal değil, başkalarının yararınadır. Bu, araştırma ve geliştirmeye aşırı yatırım yapmak, ücretsiz hizmet veya ürünler sunmak veya hayırseverlik yapmak gibi şeyleri içerebilir. Teori, bireylerin ve firmaların her zaman kendi çıkarları doğrultusunda hareket ettiğini varsayan geleneksel ekonomik rasyonellik görüşüne meydan okuyor.