การคัดค้านในกฎหมายคืออะไร?

Oppugnation เป็นคำที่ใช้ในอดีตเพื่ออธิบายการดำเนินการทางกฎหมายหรือการดำเนินคดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาคดีที่ถูกนำขึ้นศาล คำนี้มาจากคำภาษาละติน "oppugnare" ซึ่งแปลว่า "โจมตี" หรือ "โจมตี"

ในบริบทของกฎหมาย การต่อต้านหมายถึงการท้าทายหรือการคัดค้านอย่างเป็นทางการที่ยกขึ้นโดยฝ่ายหนึ่งต่ออีกฝ่าย โดยทั่วไปในทางกฎหมาย ข้อพิพาทหรือการโต้เถียง จุดประสงค์ของการต่อต้านคือเพื่อโต้แย้งหรือโต้แย้งความถูกต้องของบางแง่มุมของการเรียกร้องหรือการโต้แย้งของฝ่ายตรงข้าม และเพื่อขอมติหรือการตัดสินจากศาล การคัดค้านมักใช้ในคดีแพ่ง ซึ่งฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดอาจโต้แย้งต่อต้าน การเรียกร้องหรือการป้องกันของอีกฝ่าย เพื่อให้ศาลปฏิเสธหรือยกฟ้อง คำนี้ยังคงพบได้ในตำราทางกฎหมายและเอกสารทางประวัติศาสตร์บางฉบับ แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ในการปฏิบัติตามกฎหมายสมัยใหม่