การทำความเข้าใจการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก: คำแนะนำในการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนอย่างมีประสิทธิภาพ
DP ย่อมาจาก "การเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก" เป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนโดยการแบ่งปัญหาย่อยออกเป็นปัญหาย่อยเล็กๆ น้อยๆ แก้ปัญหาแต่ละปัญหาย่อยเพียงครั้งเดียว และจัดเก็บวิธีแก้ไขปัญหาย่อยเพื่อหลีกเลี่ยงการคำนวณที่ซ้ำซ้อน กล่าวอีกนัยหนึ่ง DP เป็นเทคนิคในการแก้ปัญหาแบบวนซ้ำโดยการแยกย่อยปัญหาออกเป็น เป็นชิ้นเล็ก ๆ แก้แต่ละชิ้นแยกกัน แล้วรวมวิธีแก้ปัญหาเป็นชิ้น ๆ เพื่อแก้ไขปัญหาเดิม การทำเช่นนี้ เราสามารถหลีกเลี่ยงการคำนวณซ้ำซ้อนและแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
DP มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับการแก้ปัญหาที่มีปัญหาย่อยที่ทับซ้อนกัน ซึ่งปัญหาย่อยเดียวกันอาจเกิดขึ้นหลายครั้งด้วยอินพุตที่แตกต่างกัน ด้วยการจัดเก็บวิธีแก้ปัญหาสำหรับปัญหาย่อยเหล่านี้ เราสามารถหลีกเลี่ยงการคำนวณซ้ำหลายครั้ง และใช้วิธีแก้ปัญหาที่เก็บไว้แทนเพื่อแก้ไขปัญหาเดิมได้รวดเร็วยิ่งขึ้น
ลักษณะทั่วไปบางประการของปัญหา DP ได้แก่:
* โครงสร้างย่อยที่เหมาะสมที่สุด: ปัญหาสามารถแบ่งออกเป็นย่อย ๆ ได้ ปัญหาย่อยและวิธีแก้ปัญหาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับปัญหาที่ใหญ่กว่าสามารถสร้างขึ้นได้จากวิธีแก้ปัญหาที่เหมาะสมที่สุดของปัญหาย่อย * ปัญหาย่อยที่ทับซ้อนกัน: ปัญหาย่อยเดียวกันอาจพบได้หลายครั้งด้วยอินพุตที่แตกต่างกัน * การเรียกซ้ำ: ปัญหาสามารถแก้ไขได้แบบวนซ้ำโดยการทำลาย ออกเป็นชิ้นเล็กๆ และแก้ปัญหาแต่ละชิ้นอย่างอิสระ ตัวอย่างของปัญหา DP ได้แก่ ลำดับฟีโบนัชชี เส้นทางที่สั้นที่สุดในกราฟ และลำดับย่อยร่วมที่ยาวที่สุดในสองสาย
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
