การทำความเข้าใจการแยกตัวประกอบในวิชาคณิตศาสตร์

การแยกตัวประกอบเป็นคำที่ใช้ในคณิตศาสตร์เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างตัวเลขสองตัวที่เรียกว่า ปัจจัย และตัวคูณ ปัจจัย A คือตัวเลขหรือนิพจน์ที่หารตัวเลขหรือนิพจน์อื่นอย่างแน่นอนโดยไม่ทิ้งเศษเหลือ ตัวอย่างเช่น 2 และ 3 เป็นตัวประกอบของ 6 เพราะ 6 / 2 = 3 และ 6 / 3 = 2.

A ผลคูณคือตัวเลขหรือนิพจน์ที่สามารถหาได้โดยการคูณตัวเลขหรือนิพจน์ที่กำหนดด้วยจำนวนเต็ม ตัวอย่างเช่น 6, 12 และ 18 เป็นจำนวนทวีคูณของ 3 เพราะ 3 x 2 = 6, 3 x 4 = 12 และ 3 x 6 = 18.

Factorship คือความสัมพันธ์ระหว่างตัวประกอบและตัวคูณ ใช้เพื่ออธิบายวิธีที่ตัวประกอบรวมกันเป็นทวีคูณ ตัวอย่างเช่น การแยกตัวประกอบของ 6 คือ 2 x 3 เนื่องจาก 6 สามารถแสดงเป็น 2 x 3 ได้ สรุปแล้ว การแยกตัวประกอบคือความสัมพันธ์ระหว่างตัวประกอบกับตัวคูณ และใช้เพื่ออธิบายว่าตัวประกอบรวมกันเป็นทวีคูณได้อย่างไร