การทำความเข้าใจการไม่เก็บภาษี: การยกเว้นและการยกเว้นในระบบภาษี
การไม่เก็บภาษีหมายถึงการไม่มีการเก็บภาษีหรือการยกเว้นบางรายการหรือกิจกรรมจากขอบเขตของการเก็บภาษี กล่าวอีกนัยหนึ่ง หมายความว่าบางสิ่งไม่ต้องเสียภาษีหรือได้รับการยกเว้นภาษี มีสาเหตุหลายประการที่ทำให้รายการหรือกิจกรรมไม่ต้องเสียภาษี รวมถึง:
1 บทบัญญัติตามรัฐธรรมนูญ: รัฐธรรมนูญบางฉบับกำหนดให้มีการยกเว้นภาษีโดยเฉพาะ เช่น องค์กรทางศาสนา หรือการบริจาคเพื่อการกุศล
2 การยกเว้นตามกฎหมาย: กฎหมายอาจยกเว้นรายการหรือกิจกรรมบางอย่างจากการเก็บภาษี เช่น อาหารและยา
3 ข้อตกลงระหว่างประเทศ: ประเทศต่างๆ อาจทำข้อตกลงระหว่างประเทศที่ยกเว้นธุรกรรมหรือกิจกรรมบางอย่างจากการเก็บภาษี เช่น ความช่วยเหลือจากต่างประเทศหรือการค้าระหว่างประเทศ
4 ข้อพิจารณาด้านนโยบาย: รัฐบาลอาจเลือกที่จะไม่เก็บภาษีรายการหรือกิจกรรมบางอย่างด้วยเหตุผลทางนโยบาย เช่น เพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ หรือเพื่อลดภาระให้กับครัวเรือนที่มีรายได้น้อย
ตัวอย่างของการไม่เก็บภาษีได้แก่:
1 ข้อยกเว้นสำหรับการบริจาคเพื่อการกุศล: หลายประเทศยกเว้นการบริจาคให้กับองค์กรการกุศลที่มีคุณสมบัติจากการเก็บภาษี
2 การยกเว้นค่าใช้จ่ายด้านการศึกษา: บางประเทศยกเว้นค่าเล่าเรียนและค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาอื่นๆ จากการเก็บภาษีเพื่อส่งเสริมการศึกษาและลดภาระทางการเงินของนักเรียน 3. การยกเว้นค่ารักษาพยาบาล: หลายประเทศยกเว้นค่ารักษาพยาบาลจากการเก็บภาษีเพื่อให้แน่ใจว่าบุคคลสามารถเข้าถึงการรักษาพยาบาลที่จำเป็นโดยไม่ถูกขัดขวางจากการพิจารณาด้านภาษี
4 การยกเว้นสำหรับรายได้บางประเภท: บางประเทศยกเว้นรายได้บางประเภท เช่น รายได้จากต่างประเทศหรือรายได้จากการลงทุน จากการเก็บภาษีเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจและดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศ โดยรวมแล้ว การไม่เก็บภาษีอาจมีได้หลายรูปแบบและให้บริการในวัตถุประสงค์ที่หลากหลาย สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจข้อยกเว้นและข้อยกเว้นเฉพาะในระบบภาษีใดๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นไปตามกฎหมายและข้อบังคับด้านภาษี
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
