การทำความเข้าใจตัวกระตุ้นในวิชาเคมี: การเร่งปฏิกิริยาโดยไม่ต้องบริโภค
ตัวกระตุ้นคือสารที่เพิ่มอัตราการเกิดปฏิกิริยาเคมีโดยที่ตัวปฏิกิริยาไม่ถูกใช้ไป กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกมันเร่งปฏิกิริยาโดยไม่ถูกเปลี่ยนแปลงอย่างถาวรโดยปฏิกิริยานี้ ตัวกระตุ้นทำงานโดยการจับกับโมเลกุลของสารตั้งต้นและเพิ่มปฏิกิริยาของพวกมัน ทำให้พวกมันทำปฏิกิริยากับโมเลกุลอื่นได้ง่ายขึ้น ซึ่งสามารถทำได้หลายวิธี เช่น โดยการจัดหาทางเลือกในการเกิดปฏิกิริยา โดยการเพิ่มความเข้มข้นของสารตั้งต้น หรือโดยการลดอุปสรรคพลังงานระหว่างสารตั้งต้นและผลิตภัณฑ์ สารกระตุ้นมีความสำคัญในหลายสาขาของเคมี รวมถึงการสังเคราะห์สารอินทรีย์ การเร่งปฏิกิริยา และระบบทางชีววิทยา ตัวอย่างเช่น เอนไซม์เป็นตัวกระตุ้นทางชีวภาพที่เร่งปฏิกิริยาเคมีในร่างกายโดยการจับกับโมเลกุลของสารตั้งต้นและลดอุปสรรคพลังงานในการทำปฏิกิริยา
ตัวกระตุ้นทั่วไปบางประเภทได้แก่:
1 กรดลิวอิส: สิ่งเหล่านี้เป็นโมเลกุลที่ขาดอิเล็กตรอนซึ่งสามารถจับกับโมเลกุลที่อุดมด้วยอิเล็กตรอน เช่น อัลคีนหรือเอรีน และเพิ่มปฏิกิริยาของพวกมัน
2 กรดเบรินสเตด: เป็นโมเลกุลที่สามารถบริจาคโปรตอน (H+) ให้กับเบส ซึ่งจะเพิ่มปฏิกิริยาของเบสและทำให้มีส่วนร่วมในปฏิกิริยาเคมีได้ง่ายขึ้น3. สารรีดอกซ์: สิ่งเหล่านี้คือโมเลกุลที่สามารถถ่ายโอนอิเล็กตรอนจากสารหนึ่งไปยังอีกสารหนึ่ง ทำให้เกิดพันธะใหม่และทำให้ปฏิกิริยาเคมีเสร็จสมบูรณ์
4 ตัวเร่งปฏิกิริยา: สารเหล่านี้เป็นสารที่เร่งปฏิกิริยาเคมีโดยไม่ถูกใช้โดยตัวปฏิกิริยาเอง
โดยรวมแล้ว ตัวกระตุ้นมีบทบาทสำคัญในปฏิกิริยาเคมีหลายชนิด โดยช่วยเพิ่มอัตราและประสิทธิภาพ
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
