การทำความเข้าใจปริญญาเอก: กลไกสำคัญสำหรับความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม
ปริญญาเอกเป็นคำที่ใช้ในสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเพื่ออธิบายกระบวนการที่บุคคลหรือกลุ่มบุคคลเปลี่ยนเป็น "แพทย์" หรือผู้เชี่ยวชาญในสาขาเฉพาะ การเปลี่ยนแปลงนี้สามารถเกิดขึ้นได้หลายวิธี เช่น การศึกษาอย่างเป็นทางการ โปรแกรมการฝึกอบรม หรือกระบวนการขัดเกลาทางสังคมอย่างไม่เป็นทางการ แนวคิดเรื่องปริญญาเอกได้รับการแนะนำครั้งแรกโดยนักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศส ปิแอร์ บูร์ดิเยอ ในหนังสือของเขา "สาขาการผลิตทางวัฒนธรรม" บูร์ดิเยอแย้งว่ากระบวนการของการทำปริญญาเอกเป็นกลไกสำคัญในการสร้างความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม เนื่องจากจะทำให้ผู้ที่ได้รับสิทธิพิเศษอยู่แล้วสามารถรักษาอำนาจและสถานะของตนเหนือผู้อื่นได้ การทำปริญญาเอกอาจมีได้หลายรูปแบบ รวมถึง:
1 การศึกษาในระบบ: กระบวนการในการได้รับปริญญาหรือการรับรองในสาขาใดสาขาหนึ่งถือได้ว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของการศึกษาระดับปริญญาเอก เนื่องจากเป็นการมอบความเชี่ยวชาญและอำนาจในระดับหนึ่งให้กับแต่ละบุคคล
2 โปรแกรมการฝึกอบรม: โปรแกรมการฝึกอบรมทางวิชาชีพ เช่น โปรแกรมที่นำเสนอโดยบริษัทหรือหน่วยงานของรัฐ อาจถูกมองว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของการรักษาระดับปริญญาเอก เนื่องจากให้ความรู้และทักษะเฉพาะทางแก่บุคคลซึ่งมีคุณค่าในสาขาใดสาขาหนึ่งโดยเฉพาะ การขัดเกลาทางสังคมแบบไม่เป็นทางการ: กระบวนการขัดเกลาทางสังคม เช่น การฝึกงานหรือการให้คำปรึกษา ถือได้ว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของการรักษาระดับปริญญาเอก เนื่องจากกระบวนการเหล่านี้ทำให้บุคคลได้เรียนรู้จากผู้ประกอบวิชาชีพที่มีประสบการณ์มากขึ้น และได้รับความเชี่ยวชาญในสาขาใดสาขาหนึ่งโดยเฉพาะ การทำแพทย์ด้วยตนเอง: ในบางกรณี บุคคลอาจมีส่วนร่วมในการแพทย์ด้วยตนเอง โดยที่พวกเขาแสวงหาความรู้และทักษะของตนเองโดยไม่ต้องมีการศึกษาหรือการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการ สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ผ่านการศึกษาด้วยตนเอง การทดลอง หรือรูปแบบอื่น ๆ ของการเรียนรู้แบบอิสระ ผลกระทบของการทำปริญญาเอกสามารถส่งผลกระทบอย่างกว้างขวาง เนื่องจากไม่เพียงส่งผลกระทบเฉพาะบุคคลที่รับการรักษาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเครือข่ายทางสังคมและสาขาที่กว้างขึ้นใน ที่พวกเขาดำเนินการ ตัวอย่างเช่น บุคคลที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกอาจสามารถเข้าถึงทรัพยากรใหม่ๆ เช่น เงินทุนหรือโอกาสในการสร้างเครือข่าย ซึ่งผู้อื่นไม่มีให้ พวกเขายังอาจได้รับอำนาจและความเคารพในระดับหนึ่งภายในสาขาของตน ซึ่งสามารถทำให้พวกเขากำหนดทิศทางของการวิจัยหรือการปฏิบัติได้ อย่างไรก็ตาม การเรียนระดับปริญญาเอกก็อาจส่งผลเสียเช่นกัน เช่น การเสริมสร้างพลังขับเคลื่อนที่มีอยู่ และการจำกัดความหลากหลายของมุมมองภายใน เขตข้อมูลเฉพาะ สิ่งสำคัญคือต้องตรวจสอบกระบวนการของการทำปริญญาเอกและผลกระทบต่อสังคมอย่างมีวิจารณญาณเพื่อส่งเสริมสาขาวิชาและการปฏิบัติที่เท่าเทียมและครอบคลุมมากขึ้น
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
