การทำความเข้าใจหลักฐานที่มีฤทธิ์กัดกร่อนในนิติวิทยาศาสตร์
กัดกร่อนเป็นคำที่ใช้ในบริบทของนิติวิทยาศาสตร์และการสืบสวนคดีอาญา หมายถึงหลักฐานทางกายภาพใดๆ ที่ถูกสัมผัสกับความร้อน เปลวไฟ หรืออุณหภูมิสูง ซึ่งอาจทำให้สลายตัวหรือเปลี่ยนแปลงรูปแบบดั้งเดิมได้ ตัวอย่างของหลักฐานที่กัดกร่อนได้แก่:
1 วัสดุที่ถูกเผาไหม้: เสื้อผ้า กระดาษ ไม้ และวัสดุอื่นๆ ที่ถูกไฟสามารถกัดกร่อนได้ ความร้อนจากไฟอาจทำให้วัสดุไหม้ ละลาย หรือเสียรูป ทำให้ยากต่อการระบุรูปร่างหรือองค์ประกอบดั้งเดิมของวัสดุ
2 ขี้เถ้า: ขี้เถ้าจากวัสดุที่ถูกเผาก็ถือเป็นหลักฐานที่มีฤทธิ์กัดกร่อนได้เช่นกัน องค์ประกอบของขี้เถ้าสามารถบอกเบาะแสเกี่ยวกับประเภทของวัสดุที่ถูกเผา แต่ความร้อนจากไฟอาจทำให้ขี้เถ้าปะปนกันหรือบิดเบี้ยวได้ ทำให้ตีความความสำคัญของพวกมันได้ยาก
3 เศษโลหะ: เศษโลหะที่สัมผัสกับอุณหภูมิสูงอาจเสียรูป ละลาย หรือสึกกร่อน ซึ่งอาจส่งผลต่อรูปร่างและส่วนประกอบ ตัวอย่างเช่น กระสุนที่ยิงจากปืนอาจมีรูปร่างผิดปกติหรือหลอมละลาย ทำให้ยากต่อการระบุรูปร่างหรือวิถีกระสุนเดิม
4 หลักฐานพลาสติก: วัสดุพลาสติกที่สัมผัสกับอุณหภูมิสูงสามารถเกิดการกัดกร่อนได้เช่นกัน ความร้อนอาจทำให้พลาสติกละลายหรือเสียรูป ซึ่งอาจส่งผลต่อรูปร่างและองค์ประกอบของพลาสติก ตัวอย่างเช่น ถุงพลาสติกที่ถูกทิ้งไว้ในรถที่ร้อนอาจเสียรูปหรือละลาย ทำให้ยากต่อการระบุรูปร่างหรือเนื้อหาเดิม หลักฐานการกัดกร่อนอาจเป็นเรื่องยากที่จะวิเคราะห์เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงด้วยความร้อน ซึ่งสามารถทำให้เกิดความเสียหายได้ ยากที่จะกำหนดรูปแบบหรือองค์ประกอบดั้งเดิมของมัน อย่างไรก็ตาม นักนิติวิทยาศาสตร์และผู้สืบสวนคดีอาญาใช้เทคนิคและเครื่องมือต่างๆ เพื่อตรวจสอบหลักฐานที่มีฤทธิ์กัดกร่อน และสร้างเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมขึ้นใหม่
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
