การทำความเข้าใจเกี่ยวกับสารฆ่าเชื้อ: ประเภท ประสิทธิผล และข้อพิจารณาด้านความปลอดภัย
สารฆ่าเชื้อคือสารที่ใช้ฆ่าหรือยับยั้งจุลินทรีย์ เช่น แบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อราบนพื้นผิวหรือวัตถุ โดยทั่วไปจะใช้ในโรงพยาบาล คลินิก และสถานพยาบาลอื่นๆ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของการติดเชื้อและโรคต่างๆ สารฆ่าเชื้ออาจอยู่ในรูปของของเหลว สเปรย์ หรือทิชชู่เปียก และนำไปใช้บนพื้นผิวโดยใช้วิธีการต่างๆ มากมาย เช่น การฉีดพ่น การเช็ด หรือการแช่
สารฆ่าเชื้อทำงานโดยการทำลายเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์ ซึ่งท้ายที่สุดจะนำไปสู่ ความตาย. นอกจากนี้ยังสามารถทำลายโปรตีน ทำลายโครงสร้างของ DNA และ RNA และรบกวนกระบวนการเซลล์อื่นๆ ที่จำเป็นต่อการอยู่รอดของจุลินทรีย์
มีสารฆ่าเชื้อหลายประเภทให้เลือกใช้ ซึ่งแต่ละประเภทก็มีการใช้เฉพาะและมีประสิทธิผลในการต่อต้านจุลินทรีย์บางประเภท . ยาฆ่าเชื้อทั่วไปบางประเภทได้แก่:
1. แอลกอฮอล์ (เอทานอลและไอโซโพรพิลแอลกอฮอล์): สารเหล่านี้มีประสิทธิภาพในการต่อต้านแบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อรา แต่อาจไม่ได้ผลกับสปอร์2 สารประกอบควอเทอร์นารีแอมโมเนียม (ควอต): มีประสิทธิภาพในการต่อต้านจุลินทรีย์หลายชนิด รวมถึงแบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อรา3 ฟีนอล: สารเหล่านี้มีประสิทธิภาพในการต่อต้านแบคทีเรียและเชื้อรา แต่อาจไม่ได้ผลกับไวรัส
4 สารประกอบฮาโลจิเนต (เช่น คลอรีนและไอโอดีน): สารประกอบเหล่านี้มีประสิทธิภาพในการต่อต้านจุลินทรีย์หลายชนิด แต่อาจเป็นพิษและกัดกร่อนได้ 5 สารออกซิไดซ์ (เช่น ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และโอโซน): สารเหล่านี้มีประสิทธิภาพในการต่อต้านจุลินทรีย์หลายชนิด แต่สารเหล่านี้อาจไม่เสถียรและอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อพื้นผิวได้ สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าควรใช้สารฆ่าเชื้อบนพื้นผิวและวัตถุเท่านั้น ไม่ใช่ กับคนหรือสัตว์ ควรใช้ตามคำแนะนำของผู้ผลิตและข้อบังคับหรือแนวทางที่เกี่ยวข้อง การใช้สารฆ่าเชื้อมากเกินไปหรือในทางที่ผิดอาจนำไปสู่การพัฒนาสายพันธุ์ต้านทานของจุลินทรีย์ และยังอาจก่อให้เกิดอันตรายต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อมอีกด้วย



