การทำความเข้าใจ Indexicals ในภาษาและการสื่อสาร

ในภาษาศาสตร์ ดัชนีคือคำหรือวลีที่มีความหมายซึ่งขึ้นอยู่กับบริบทที่ใช้ Indexicals มักใช้เพื่อระบุตำแหน่งหรือมุมมองของผู้พูด หรือเพื่ออ้างถึงหน่วยงานที่มีอยู่ในวาทกรรมแต่ไม่ได้กล่าวถึงอย่างชัดเจน

ตัวอย่างของดัชนี ได้แก่:

1 การสาธิต (เช่น "สิ่งนี้" และ "สิ่งนั้น")
2. คำสรรพนามส่วนตัว (เช่น "ฉัน" และ "คุณ")
3. เครื่องหมายวาทกรรม (เช่น "ดี" และ "โอ้")
4. กริยาวิเศษณ์ชั่วคราว (เช่น "ตอนนี้" และ "แล้ว")
5. คำวิเศษณ์เชิงพื้นที่ (เช่น "ที่นี่" และ "ที่นั่น")

คำดัชนีมีความสำคัญในการสื่อสารของมนุษย์เนื่องจากทำให้ผู้พูดสามารถปรับแต่งข้อความให้เข้ากับบริบทเฉพาะและผู้ฟังที่พวกเขากำลังพูดถึง ตัวอย่างเช่น ผู้พูดอาจใช้ดัชนี "I" เพื่อเน้นมุมมองหรือประสบการณ์ของตนเอง หรือใช้ดัชนี "คุณ" เพื่อพูดกับผู้ฟังโดยตรง ในการประมวลผลภาษาธรรมชาติ (NLP) และการเรียนรู้ของเครื่อง การทำดัชนีอาจเป็นเรื่องท้าทายในการวิเคราะห์เนื่องจาก ความหมายมักขึ้นอยู่กับบริบทที่ใช้ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยได้พัฒนาเทคนิคต่างๆ เพื่อระบุและวิเคราะห์ดัชนีในข้อมูลข้อความ เช่น การใช้อัลกอริธึมการเรียนรู้ของเครื่องเพื่อระบุรูปแบบการใช้คำที่เกี่ยวข้องกับบริบทหรือวัตถุประสงค์เฉพาะ