การล่าสัตว์แบบนิ่ง: เทคนิคในการปรับปรุงประสิทธิภาพการติดตามรังสี
การล่าสัตว์นิ่งเป็นเทคนิคที่ใช้ในคอมพิวเตอร์กราฟิกส์เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของอัลกอริธึมการติดตามรังสี โดยแบ่งเป็นการแบ่งฉากออกเป็นพื้นที่เล็กๆ เรียกว่า "ภาพนิ่ง" และเรนเดอร์แต่ละฉากแยกกันก่อนที่จะรวมผลลัพธ์เข้าด้วยกัน สิ่งนี้สามารถลดปริมาณการคำนวณที่จำเป็นสำหรับการเรนเดอร์ได้อย่างมาก ทำให้สามารถได้ภาพคุณภาพสูงด้วยทรัพยากรการคำนวณที่ต่ำกว่า แนวคิดพื้นฐานเบื้องหลังการล่าสัตว์นิ่งคือการแบ่งฉากออกเป็นส่วนเล็กๆ ที่เรียกว่า "ภาพนิ่ง" และเรนเดอร์แต่ละฉาก ยังคงเป็นอิสระ แต่ละฉากยังคงเป็นส่วนเล็กๆ ของฉากโดยรวม และกระบวนการเรนเดอร์สำหรับแต่ละฉากยังเร็วกว่ากระบวนการเรนเดอร์สำหรับทั้งฉากมาก เมื่อภาพนิ่งทั้งหมดถูกเรนเดอร์แล้ว พวกมันจะถูกรวมเข้าด้วยกันเพื่อสร้างภาพสุดท้าย การล่าสัตว์ภาพนิ่งอาจมีประโยชน์ในสถานการณ์ที่ฉากนั้นซับซ้อนเกินกว่าจะเรนเดอร์ในรอบเดียว หรือในกรณีที่ทรัพยากรการคำนวณที่มีอยู่มีจำกัด นอกจากนี้ยังสามารถใช้เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของอัลกอริธึมการติดตามรังสีด้วยการลดปริมาณการคำนวณที่จำเป็นสำหรับการเรนเดอร์ ต่อไปนี้คือตัวอย่างการทำงานของการล่าสัตว์แบบนิ่ง:
1 แบ่งฉากออกเป็นส่วนเล็กๆ เรียกว่า "ภาพนิ่ง" แต่ละฉากยังคงเป็นส่วนเล็กๆ ของฉากโดยรวม
2. เรนเดอร์แต่ละรายการโดยยังคงแยกกันโดยใช้อัลกอริธึมการติดตามรังสี ซึ่งจะสร้างชุดรูปภาพ หนึ่งภาพสำหรับภาพนิ่งแต่ละภาพ
3 รวมภาพจากภาพนิ่งทั้งหมดเพื่อสร้างภาพสุดท้าย ซึ่งสามารถทำได้โดยการรวมภาพแบบพิกเซลต่อพิกเซล หรือใช้เทคนิคที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่น การทำแผนที่พื้นผิวหรือการแรเงา ข้อได้เปรียบที่สำคัญของการค้นหาภาพนิ่งคือ ช่วยให้เวลาในการเรนเดอร์ได้เร็วกว่าอัลกอริธึมการติดตามรังสีแบบเดิมมาก ด้วยการแบ่งฉากออกเป็นส่วนเล็กๆ และเรนเดอร์แต่ละภูมิภาคแยกกัน ทรัพยากรการคำนวณที่จำเป็นสำหรับการเรนเดอร์จะลดลงอย่างมาก ทำให้ได้ภาพคุณภาพสูงโดยใช้ทรัพยากรในการคำนวณต่ำ
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
