ดนตรีบลูแกรสส์: ต้นกำเนิด ลักษณะ และอิทธิพล
Bluegrass เป็นประเภทย่อยของเพลงคันทรี่ของอเมริกาที่มีต้นกำเนิดในภูมิภาคแอปพาเลเชียนของสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษที่ 1940 โดดเด่นด้วยจังหวะที่รวดเร็ว ประสานกัน เสียงร้องแหลมสูง และการใช้เครื่องดนตรีอคูสติก เช่น แบนโจ ซอ แมนโดลิน กีตาร์ และเบสแบบตั้งตรง
ชื่อ "บลูแกรสส์" มาจากสีฟ้าเขียว ของหญ้าบลูแกรสส์แห่งรัฐเคนตักกี้ ซึ่งเป็นหญ้าชนิดหนึ่งที่พบได้ทั่วไปในภูมิภาคที่เป็นต้นกำเนิดของดนตรี คำนี้ถูกใช้ครั้งแรกเพื่ออธิบายดนตรีในคริสต์ทศวรรษ 1950 โดยนักวิจารณ์ดนตรีและนักประวัติศาสตร์ ราล์ฟ รินซ์เลอร์ ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากดนตรีพื้นบ้านแบบดั้งเดิมของภูมิภาคแอปพาเลเชียน ดนตรีบลูแกรสส์เป็นที่รู้จักในด้านความเชี่ยวชาญทางเทคนิคในระดับสูงและเน้นที่การแสดงด้นสดอย่างมาก และการทำงานร่วมกันเป็นกลุ่ม มีเสียงที่โดดเด่นทั้งหยั่งรากลึกและสร้างสรรค์ และมีอิทธิพลต่อแนวดนตรีที่หลากหลาย รวมถึงคันทรี่ โฟล์ก ร็อค และป๊อป นักดนตรีบลูแกรสส์ที่มีชื่อเสียงที่สุดบางคน ได้แก่ Bill Monroe, Earl Scruggs, Lester Flatt และ The Stanley Brothers ดนตรีบลูแกรสส์มีมรดกทางวัฒนธรรมอันยาวนานและหยั่งรากลึกในประเพณีของ Appalachia มักเกี่ยวข้องกับประเด็นต่างๆ เช่น ความรัก ความเสียใจ และความยากลำบากในชีวิตประจำวัน และโดยทั่วไปจะแสดงในรูปแบบที่ดิบ ซื่อสัตย์ และสะเทือนอารมณ์ ซึ่งสะท้อนถึงจิตวิญญาณของผู้คนที่สร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ขึ้นมา ปัจจุบัน ดนตรีบลูแกรสส์ยังคงได้รับความนิยมไปทั่วโลก และยังคงเป็นส่วนสำคัญของมรดกทางดนตรีของอเมริกา
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
