ดอกโบตั๋นคืออะไร?

ไพออนเป็นอนุภาคย่อยของอะตอมที่เป็นประเภทของมีซอน ซึ่งเป็นชั้นของอนุภาคที่ประกอบด้วยควาร์กหนึ่งตัวและแอนติควาร์กหนึ่งตัว ไพออนเป็นมีซอนที่เบาที่สุดและมีความสำคัญในการทำความเข้าใจแรงนิวเคลียร์อย่างแรง ซึ่งยึดควาร์กไว้ด้วยกันภายในโปรตอนและนิวตรอน พวกมันถูกค้นพบในปี 1947 โดยนักฟิสิกส์ เซซิล พาวเวลล์ และเพื่อนร่วมงานของเขา

ไพออนมีมวลประมาณ 139 MeV (ล้านอิเล็กตรอนโวลต์) และมีอายุการใช้งานประมาณ 260 femtoseconds (10^-15 วินาที) พวกมันคืออนุภาคที่มีประจุ โดยมีประจุบวกเท่ากับ +1e และประจุลบเท่ากับ -1e ไพออนมีปฏิกิริยากับอนุภาคอื่นๆ ผ่านแรงนิวเคลียร์อย่างแรง ซึ่งมีอนุภาคที่เรียกว่ากลูออนเป็นสื่อกลาง ไพออนมีบทบาทสำคัญในฟิสิกส์ของอนุภาคหลายๆ ด้าน รวมถึงการศึกษาสสารควาร์กและการค้นหาฟิสิกส์ใหม่ๆ นอกเหนือจากแบบจำลองมาตรฐาน นอกจากนี้ยังใช้ในการใช้งานทางการแพทย์ เช่น การรักษามะเร็ง และในการใช้งานทางอุตสาหกรรม เช่น การผลิตไอโซโทปรังสีสำหรับการถ่ายภาพทางการแพทย์