ทำความเข้าใจกับความซุ่มซ่าม: คำจำกัดความ ตัวอย่าง และอื่นๆ
ความซุ่มซ่ามเป็นคำนามที่หมายถึงการขาดความสง่างาม การประสานงาน หรือความคล่องแคล่ว ซึ่งมักส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุหรืออุบัติเหตุ นอกจากนี้ยังสามารถอธิบายถึงคนที่อึดอัดหรือไม่พร้อมเพรียงกัน
ต่อไปนี้คือตัวอย่างบางส่วนของการใช้ "ความซุ่มซ่าม" ในประโยค:
* เธอมักจะงุ่มง่าม ทำของหล่นหล่น และสะดุดเท้าของเธอเอง
* เขาถูกกล่าวหาว่า เป็นคนงุ่มง่ามเพราะทำลายแจกันหลายใบในออฟฟิศ
* พนักงานเสริฟที่งุ่มง่ามทำซุปหกไปทั่วตักของลูกค้า
ในแง่ของคำว่า "ความซุ่มซ่าม" ไม่ใช่คำที่ใช้กันทั่วไป อย่างไรก็ตาม หากคุณจะใช้มัน อาจหมายถึงกลุ่มของการกระทำหรือเหตุการณ์ที่งุ่มง่าม เช่น:
* เธอมีแนวโน้มที่จะตกอยู่ในความซุ่มซ่ามทุกประเภท เช่น การเคาะโคมไฟและจานแตก
* เขา เป็นที่รู้จักจากความซุ่มซ่ามในสนามกีฬา สะดุดเท้าตัวเองอยู่เสมอ เป็นที่น่าสังเกตว่า "ความซุ่มซ่าม" มักใช้เป็นคำนามมากกว่า ในขณะที่ "ซุ่มซ่าม" มักใช้เป็นคำคุณศัพท์เพื่ออธิบายบุคคลหรือบางสิ่งบางอย่างที่น่าอึดอัดใจ หรือไม่ประสานกัน



