ทำความเข้าใจกับความโลภ: คำจำกัดความและตัวอย่าง
Lasciviousness เป็นคำนามที่หมายถึงคุณภาพของการมีเสน่ห์ทางเพศหรือการชี้นำทางเพศ บ่อยครั้งในลักษณะที่ถือว่าไม่เหมาะสมหรือน่ารังเกียจ นอกจากนี้ยังหมายถึงพฤติกรรมหรือเนื้อหาที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อกระตุ้นความต้องการทางเพศ แต่อาจถือว่ามากเกินไปหรือไม่เหมาะสม คำว่า "ความราคะ" มาจากคำภาษาละติน "lascivus" ซึ่งแปลว่า "ตัณหา" หรือ "ตัณหา" มักใช้เพื่ออธิบายพฤติกรรมหรือเนื้อหาที่แสดงเรื่องเพศอย่างโจ่งแจ้งหรือเป็นการชี้นำทางเพศ แต่อาจไม่เหมาะสมกับผู้ชมทุกคน ต่อไปนี้คือตัวอย่างบางส่วนของการใช้ "ความราคะ" ในบริบทที่ต่างกัน:
* ฉากที่มีอารมณ์ทางเพศของภาพยนตร์ก็เช่นกัน มากสำหรับผู้ชมบางคน และพวกเขาก็เดินออกจากโรงละครเพื่อประท้วง
* ท่าโพสอันยั่วยวนของนางแบบบนโซเชียลมีเดียทำให้เธอกลายเป็นบุคคลที่เป็นที่ถกเถียงกันในวงการแฟชั่น
* ภาพวาดอันลามกของศิลปินถือว่าชัดเจนเกินกว่าจะแสดงในที่สาธารณะ พิพิธภัณฑ์จึงได้จัดแสดงไว้ในแกลเลอรีส่วนตัวแทน โดยรวมแล้ว "ความราคะ" คือคำที่ใช้อธิบายพฤติกรรมหรือเนื้อหาที่มีการชี้นำทางเพศหรือโจ่งแจ้ง แต่อาจไม่เหมาะสำหรับผู้ชมทุกคน มักใช้เพื่อวิพากษ์วิจารณ์หรือประณามพฤติกรรมหรือเนื้อหาที่ถือว่าไม่เหมาะสมหรือน่ารังเกียจ
ความเกลียดชังคือความรู้สึกไม่ชอบหรือรังเกียจสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างรุนแรง นอกจากนี้ยังสามารถหมายถึงสิ่งที่น่ารังเกียจหรือน่ารังเกียจได้อีกด้วย เช่น "ความคิดที่จะกินของสีเขียวที่ลื่นไหลนั้นทำให้ฉันรู้สึกน่ารังเกียจ" หรือ "กลิ่นขยะเน่าเปื่อยในตรอกนั้นน่ารังเกียจ"
ในบริบทนี้ "ความเกลียดชัง" ใช้เพื่ออธิบายอารมณ์เชิงลบที่รุนแรงหรือความรู้สึกรังเกียจต่อบางสิ่งบางอย่าง
ความเลวทรามเป็นคำนามที่หมายถึงคุณภาพหรือสถานะของการหยาบคาย กักขฬะ หรือไม่มีมารยาท นอกจากนี้ยังหมายถึงพฤติกรรมที่ถือว่าไม่สุภาพหรือไม่ซับซ้อนอีกด้วย
ประโยคตัวอย่าง:
1 พฤติกรรมอันน่ารังเกียจของผู้ร่วมปาร์ตี้ขี้เมารบกวนเพื่อนบ้านและนำไปสู่การร้องเรียนหลายประการ
2 เธอพบว่าความคิดเห็นและมุกตลกที่หยาบคายของเขาเป็นการดูหมิ่นและไม่เคารพ
3 วัยรุ่นที่น่ารังเกียจถูกไล่ออกจากร้านอาหารเนื่องจากมีพฤติกรรมเกะกะ
คำพ้องความหมาย: ความกักขฬะ ความหยาบคาย ความหยาบคาย ความหยาบคาย หยาบคาย คำตรงข้าม: ความประณีต ความสง่างาม ความสุภาพ ความสุภาพ ความสง่างาม
ความโลภเป็นคำนามที่หมายถึงความปรารถนามากเกินไปหรือไม่รู้จักพอที่จะบริโภคหรือกินบางสิ่งบางอย่าง บ่อยครั้งในลักษณะโลภหรือตะกละ สามารถใช้เพื่ออธิบายบุคคลที่มีความอยากอาหารอย่างแรงหรือความอยากอาหาร เครื่องดื่ม หรือสารอื่นๆ แต่ยังสามารถใช้เพื่ออธิบายบุคคลที่กระตือรือร้นหรือกระตือรือร้นมากเกินไปสำหรับประสบการณ์หรือความสุขใดๆ ก็ตาม
ตัวอย่าง คุณอาจพูดว่าใครบางคนโลภอำนาจ ความมั่งคั่ง หรือความสนใจ หากพวกเขากระตือรือร้นที่จะได้มาหรือบริโภคสิ่งเหล่านี้มากเกินไป ในแง่นี้ คำนี้มีความหมายเชิงลบ โดยบอกเป็นนัยว่าความปรารถนาของบุคคลนั้นไม่รู้จักพอและอาจเป็นอันตรายหรือเป็นอันตราย ในทางตรงข้าม คนที่แค่หิวหรือกระหายน้ำอาจถูกอธิบายว่ามีความอยากอาหารที่ดีต่อสุขภาพ มากกว่าที่จะโลภ ดังนั้น แม้ว่าทั้งสองคำจะหมายถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้าในอาหารหรือเครื่องดื่ม ความโลภหมายถึงความอยากที่มากเกินไปหรือควบคุมไม่ได้