ทำความเข้าใจกับผู้ขับไล่ในการจัดการหน่วยความจำ

Evictor เป็นกลไกการจัดการหน่วยความจำประเภทหนึ่งที่ใช้ในระบบคอมพิวเตอร์เพื่อเรียกคืนหน่วยความจำที่โปรแกรมไม่ได้ใช้งานอีกต่อไป เมื่อโปรแกรมร้องขอหน่วยความจำจากระบบปฏิบัติการ ระบบปฏิบัติการจะไม่ให้การร้องขอในทันที แต่จะจัดสรรหน่วยความจำและทำเครื่องหมายว่า "ว่าง" ในโครงสร้างข้อมูลที่เรียกว่า "รายการว่าง" แทน จากนั้นโปรแกรมจะสามารถใช้หน่วยความจำที่จัดสรรไว้ได้จนกว่าจะไม่จำเป็นอีกต่อไป ซึ่ง ณ จุดนี้ระบบปฏิบัติการสามารถเรียกคืนหน่วยความจำได้โดยการลบออกจากรายการว่างและเพิ่มกลับเข้าไปในพูลของหน่วยความจำที่มีอยู่

Evictors ใช้เพื่อลบหน่วยความจำออกจาก รายการฟรีเมื่อโปรแกรมไม่ได้ใช้งานอีกต่อไป ผู้ขับไล่มีสองประเภท:

1. ตัวไล่ LRU (ใช้น้อยที่สุด): ตัวไล่ประเภทนี้จะลบบล็อกหน่วยความจำที่ไม่ได้เข้าถึงเป็นเวลานานที่สุด
2 FIFO (First-In-First-Out) evictor: evictor ประเภทนี้ลบบล็อกหน่วยความจำที่ถูกจัดสรรก่อน วัตถุประสงค์ของการใช้ evictor คือเพื่อป้องกันหน่วยความจำรั่วไหล ซึ่งสามารถเกิดขึ้นเมื่อโปรแกรมจัดสรรหน่วยความจำแต่ไม่ปล่อยเมื่อ มันไม่จำเป็นอีกต่อไป ด้วยการลบหน่วยความจำที่ไม่ได้ใช้ออกจากรายการว่างเป็นระยะ ระบบปฏิบัติการสามารถมั่นใจได้ว่าหน่วยความจำจะพร้อมใช้งานเสมอสำหรับคำขอใหม่ และป้องกันไม่ให้ระบบหน่วยความจำไม่เพียงพอ