ทำความเข้าใจกับ Antiheroes ในวรรณคดีและภาพยนตร์
Antiheroes เป็นตัวเอกที่ขาดคุณสมบัติวีรบุรุษแบบดั้งเดิม พวกเขาอาจมีข้อบกพร่อง ขัดแย้ง หรือแม้กระทั่งคลุมเครือทางศีลธรรม ตัวละครเหล่านี้มักจะตัดสินใจเลือกโดยไม่จำเป็นต้องถูกหรือผิด แต่ขับเคลื่อนด้วยแรงจูงใจและความปรารถนาของตนเอง แอนติฮีโร่สามารถพบได้ในวรรณกรรม ภาพยนตร์ และการเล่าเรื่องในรูปแบบอื่นๆ คำว่า "แอนติฮีโร่" ได้รับการประกาศเกียรติคุณครั้งแรกโดยไลโอเนล ทริลลิง นักวิจารณ์และนักวิชาการในคริสต์ทศวรรษ 1950 ทริลลิงแย้งว่าแอนตีฮีโร่เป็นตัวเอกรูปแบบใหม่ที่เกิดขึ้นในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เพื่อตอบสนองต่อภูมิทัศน์ทางสังคมและการเมืองที่เปลี่ยนแปลงไป
ลักษณะทั่วไปบางประการของแอนตี้ฮีโร่ได้แก่
1 ข้อบกพร่องและจุดอ่อน: Antiheroes มักจะไม่สมบูรณ์และมีข้อบกพร่องที่ทำให้พวกมันมีความสัมพันธ์และเป็นมนุษย์มากขึ้น
2 ความคลุมเครือทางศีลธรรม: พวกต่อต้านฮีโร่อาจไม่ปฏิบัติตามหลักศีลธรรมแบบดั้งเดิมหรือตัดสินใจเลือกสิ่งที่ถูกต้องตามศีลธรรมเสมอไป 3. การเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน: พวกต่อต้านฮีโร่มักถูกขับเคลื่อนด้วยความปรารถนาและแรงจูงใจของตนเอง มากกว่าเป้าหมายที่เห็นแก่ผู้อื่น
4 ความขัดแย้ง: พวกต่อต้านฮีโร่มักจะพบว่าตนเองขัดแย้งกับสังคม ผู้มีอำนาจ หรือตัวละครอื่นๆ
5 ขาดอัตลักษณ์ที่ชัดเจน: พวกต่อต้านฮีโร่อาจไม่แน่นอนเกี่ยวกับอัตลักษณ์หรือค่านิยมของตัวเอง
ตัวอย่างของพวกต่อต้านฮีโร่ได้แก่:
1 Tony Soprano จาก The Sopranos (ละครโทรทัศน์) - หัวหน้ากลุ่มที่กำลังดิ้นรนกับภาวะซึมเศร้าและปัญหาครอบครัว
2 วอลเตอร์ ไวท์จากเรื่อง Breaking Bad (ละครโทรทัศน์) - ครูสอนวิชาเคมีในโรงเรียนมัธยมปลายที่กลายมาเป็นราชาแห่งยาบ้า ซึ่งกลายเป็นคนโหดเหี้ยมและไร้ศีลธรรมมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อซีรีส์ดำเนินไป
3 ดอน เดรเปอร์จาก Mad Men (ละครโทรทัศน์) - ผู้บริหารโฆษณาที่มีอดีตที่มีปัญหาและชอบทำตัวเป็นผู้หญิง
4 Travis Bickle จาก Taxi Driver (ภาพยนตร์) - ทหารผ่านศึกในสงครามเวียดนามที่มีสภาพจิตใจไม่มั่นคงและหมกมุ่นอยู่กับการช่วยเหลือโสเภณีสาว
5 Hannibal Lecter จาก The Silence of the Lambs (ภาพยนตร์) - จิตแพทย์ที่เก่งกาจและฆาตกรต่อเนื่องที่กินเนื้อคนที่ช่วยเจ้าหน้าที่ FBI รุ่นเยาว์จับฆาตกรอีกคน