ทำความเข้าใจศิลปะที่ไม่อิงศีลธรรมและความสำคัญของศิลปะในวัฒนธรรมสมัยใหม่

การไม่มีมารยาทหมายถึงสไตล์หรือแนวทางที่หลีกเลี่ยงการใช้ภาษา พฤติกรรม หรือเทคนิคทางศิลปะที่มีมารยาทหรือได้รับผลกระทบ กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันเป็นวิธีหนึ่งในการแสดงออกที่เป็นธรรมชาติ เป็นธรรมชาติ และไม่โอ้อวด โดยไม่มีองค์ประกอบที่ประดิษฐ์ขึ้นหรือประดิษฐ์ขึ้นมา ตัวอย่างเช่นในวรรณคดี รูปแบบที่ไม่แสดงออกอาจมีลักษณะเฉพาะด้วยภาษาที่เรียบง่าย ตรงไปตรงมา ขาดวาทศิลป์ที่ไพเราะ หรือโครงสร้างประโยคที่ซับซ้อนมากเกินไป และเน้นไปที่รูปธรรมและเฉพาะเจาะจงมากกว่านามธรรมหรือเชิงทฤษฎี ในดนตรี แนวทางที่ไม่เป็นไปตามมารยาทอาจเกี่ยวข้องกับการใช้เสียงและเครื่องดนตรีในชีวิตประจำวัน แทนที่จะเป็นสิ่งที่ตามธรรมเนียมถือว่าเป็น "ศิลปะชั้นสูง" หรือ "ประณีต"

คำว่า "ไม่เป็นไปตามศีลธรรม" มักใช้เพื่อตรงกันข้ามกับ "มีพฤติกรรม" ซึ่งหมายถึงสไตล์ หรือแนวทางที่มีลักษณะการตกแต่งที่มากเกินไป การประดิษฐ์ หรือความประหม่า ในขณะที่กิริยาท่าทางสามารถถูกมองได้ว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของการแสดงออกทางศิลปะที่ได้รับการจงใจทำให้มีสไตล์และเกินจริง แต่สไตล์ที่ไม่แสดงออกถึงความเป็นมนุษย์มีแนวโน้มที่จะถูกกล่าวเกินจริงและเป็นธรรมชาติมากกว่า