ทำความเข้าใจเกี่ยวกับรูปแบบการระบุแหล่งที่มาเพื่อการตัดสินใจทางการตลาดที่ดีขึ้น
การระบุแหล่งที่มาเป็นกระบวนการในการกำหนดเครดิตหรือมูลค่าให้กับช่องทางติดต่อลูกค้าต่างๆ ที่ลูกค้าโต้ตอบด้วยระหว่างเส้นทางสู่การซื้อหรือ Conversion โดยเกี่ยวข้องกับการระบุและวัดผลกระทบของแต่ละจุดสัมผัสต่อการตัดสินใจซื้อของลูกค้า และใช้ข้อมูลนี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพกลยุทธ์การตลาดและปรับปรุงประสิทธิภาพโดยรวม การสร้างแบบจำลองการระบุแหล่งที่มาเป็นกระบวนการสร้างชุดของกฎหรืออัลกอริทึมที่กำหนดเครดิตให้กับจุดสัมผัสตาม อิทธิพลการรับรู้ที่มีต่อพฤติกรรมของลูกค้า รูปแบบการระบุแหล่งที่มามีหลายประเภท ได้แก่:
1 การระบุแหล่งที่มาของการสัมผัสครั้งสุดท้าย: กำหนดเครดิตทั้งหมดให้กับทัชพอยต์สุดท้ายก่อนเกิด Conversion
2 การระบุแหล่งที่มาแบบสัมผัสแรก: กำหนดเครดิตทั้งหมดให้กับช่องทางติดต่อแรกที่ลูกค้าโต้ตอบกับแบรนด์
3 การระบุแหล่งที่มาเชิงเส้น: กำหนดเครดิตที่เท่ากันให้กับแต่ละจุดสัมผัสตลอดการเดินทางของลูกค้า
4 การระบุแหล่งที่มาที่ลดลงตามกาลเวลา: กำหนดเครดิตมากขึ้นให้กับจุดสัมผัสที่เกิดขึ้นใกล้กับเหตุการณ์ Conversion มากขึ้น และให้เครดิตน้อยลงให้กับจุดติดต่อที่เกิดขึ้นในช่วงเริ่มต้นของการเดินทาง
5 การระบุแหล่งที่มาตามตำแหน่ง: กำหนดเครดิตตามตำแหน่งของจุดสัมผัสในการเดินทางของลูกค้า
6 การระบุแหล่งที่มาจากข้อมูล: ใช้อัลกอริธึมการเรียนรู้ของเครื่องเพื่อวิเคราะห์ข้อมูลลูกค้าและกำหนดเครดิตตามอิทธิพลที่แท้จริงของแต่ละจุดสัมผัส การตัดสินใจที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูลเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพแคมเปญและปรับปรุง ROI
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
