ทำความเข้าใจเกี่ยวกับเครื่องวัดปริมาตร: ประเภทและการใช้งาน
เครื่องวัดปริมาณรังสีเป็นอุปกรณ์หรือเครื่องมือที่ใช้ในการวัดปริมาณรังสีที่ดูดซับโดยวัสดุหรือเนื้อเยื่อที่มีชีวิต โดยทั่วไปจะใช้ในการใช้งานทางการแพทย์และอุตสาหกรรมเพื่อตรวจสอบการสัมผัสกับรังสีไอออไนซ์ เช่น รังสีเอกซ์ รังสีแกมมา และอนุภาคอัลฟ่า
เครื่องวัดปริมาตรมีหลายประเภท รวมถึง:
1 ป้ายฟิล์ม: เป็นแผ่นฟิล์มขนาดเล็กที่ติดไว้บนร่างกายและสัมผัสกับรังสี จากนั้นจึงพัฒนาฟิล์มเพื่อวัดปริมาณรังสีที่ได้รับ
2 เครื่องวัดปริมาณรังสีเทอร์โมลูมิเนสเซนต์ (TLD): ใช้คริสตัลชนิดพิเศษที่ปล่อยแสงเมื่อถูกความร้อน ซึ่งเป็นสัดส่วนกับปริมาณรังสีที่ได้รับ 3. เครื่องวัดปริมาณแสงที่กระตุ้นด้วยแสง (OSL): ใช้คริสตัลชนิดพิเศษที่ปล่อยแสงเมื่อสัมผัสกับแสง ซึ่งเป็นสัดส่วนกับปริมาณรังสีที่ได้รับ
4 เครื่องวัดปริมาตรของห้องไอออไนเซชัน: อุปกรณ์เหล่านี้ใช้สนามไฟฟ้าเพื่อวัดการไอออไนซ์ของโมเลกุลอากาศที่เกิดจากรังสี
5 เครื่องนับไกเกอร์: อุปกรณ์เหล่านี้เป็นอุปกรณ์พกพาที่ตรวจจับและวัดระดับรังสีแบบเรียลไทม์
เครื่องวัดปริมาณรังสีนำไปใช้ในการใช้งานที่หลากหลาย รวมถึง:
1 การถ่ายภาพทางการแพทย์: เพื่อติดตามปริมาณที่ผู้ป่วยได้รับระหว่างขั้นตอนการวินิจฉัย เช่น การเอ็กซ์เรย์ ซีทีสแกน และการสแกน PET
2 โรงไฟฟ้านิวเคลียร์: เพื่อติดตามการสัมผัสรังสีของคนงานในสถานที่ทำงาน 3. การบำบัดด้วยรังสี: เพื่อติดตามปริมาณที่ส่งให้กับผู้ป่วยโรคมะเร็งในระหว่างการรักษา
4 การติดตามดูแลสิ่งแวดล้อม: เพื่อวัดระดับรังสีในสิ่งแวดล้อม เช่น ในดิน น้ำ และอากาศ
5 การใช้งานทางอุตสาหกรรม: เพื่อติดตามการสัมผัสรังสีของพนักงานในอุตสาหกรรมที่ใช้วัสดุกัมมันตภาพรังสี เช่น ยานิวเคลียร์และการผลิตเซมิคอนดักเตอร์
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
