ทำความเข้าใจเกี่ยวกับโรคสมาธิสั้น (ADHD)
โรคสมาธิสั้น (ADHD) เป็นโรคทางระบบประสาทที่ส่งผลต่อทั้งเด็กและผู้ใหญ่ มีลักษณะเป็นอาการขาดสมาธิ สมาธิสั้น และหุนหันพลันแล่น ความผิดปกติสามารถวินิจฉัยได้ในการนำเสนอที่แตกต่างกัน 3 แบบ ได้แก่ ประเภทไม่ตั้งใจเป็นส่วนใหญ่ ประเภทซึ่งกระทำมากกว่าปกติ-หุนหันพลันแล่น หรือประเภทรวมกัน อาการของโรคสมาธิสั้นอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล แต่สัญญาณที่พบบ่อยได้แก่:
การไม่ตั้งใจ: ความยากลำบากในการมีสมาธิ ทำตามคำแนะนำ หรือ ทำงานให้เสร็จ ฟุ้งซ่านได้ง่าย; ความหลงลืม; ความระส่ำระสาย: สมาธิสั้น: กระวนกระวายใจ, กระวนกระวายใจ, รู้สึก "กำลังเดินทาง" หรือ "มีสาย"; การวิ่งหรือปีนป่ายมากเกินไปในสถานการณ์ที่ไม่เหมาะสม แรงกระตุ้น: การรบกวนผู้อื่น การโพล่งคำตอบ พูดไม่เลี้ยว ความยากลำบากในการรอตาของตัวเอง และความไม่อดทน ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดของโรคสมาธิสั้น แต่การวิจัยชี้ให้เห็นว่าอาจเกี่ยวข้องกัน ไปจนถึงปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมรวมกัน ความผิดปกตินี้มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในครอบครัว และการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมบางอย่างได้รับการระบุว่าเป็นปัจจัยเสี่ยง นอกจากนี้ การสัมผัสกับสารพิษ เช่น ตะกั่ว หรือการสูบบุหรี่ในระหว่างตั้งครรภ์อาจเพิ่มความเสี่ยงในการเป็นโรคสมาธิสั้น ไม่มีการรักษาโรคสมาธิสั้น แต่มีวิธีการรักษาเพื่อช่วยจัดการกับอาการและปรับปรุงการทำงาน สิ่งเหล่านี้อาจรวมถึงการใช้ยา การบำบัดพฤติกรรม และการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต เช่น การออกกำลังกายเป็นประจำและการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ สิ่งสำคัญคือต้องทำงานร่วมกับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่มีคุณสมบัติเพื่อพัฒนาแผนการรักษาเฉพาะบุคคลที่ตรงกับความต้องการเฉพาะของคุณ ด้วยการรักษาและการสนับสนุนที่เหมาะสม ผู้คนจำนวนมากที่เป็นโรคสมาธิสั้นสามารถมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จและเติมเต็มได้ สรุปแล้ว โรคสมาธิสั้น (ADHD) คือความผิดปกติของพัฒนาการทางระบบประสาทที่มีลักษณะอาการของการไม่ตั้งใจ สมาธิสั้น และหุนหันพลันแล่น แม้ว่าจะไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่มักเกิดในครอบครัวและอาจเกี่ยวข้องกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น การสัมผัสกับสารพิษในระหว่างตั้งครรภ์ มีตัวเลือกการรักษาเพื่อช่วยจัดการกับอาการและปรับปรุงการทำงาน และด้วยการสนับสนุนที่เหมาะสม ผู้ป่วยสมาธิสั้นจำนวนมากสามารถมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จได้
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
