ทำความเข้าใจเรื่องการสละราชสมบัติ: คำจำกัดความ ตัวอย่าง และเหตุผล

การสละราชสมบัติคือการสละหรือลาออกจากตำแหน่ง อำนาจ หรือความรับผิดชอบอย่างเป็นทางการ สามารถทำได้โดยพระมหากษัตริย์ ผู้นำทางการเมือง หรือใครก็ตามที่อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ ในบริบทของสถาบันกษัตริย์ การสละราชสมบัติ หมายถึง การกระทำของพระมหากษัตริย์ที่ทรงครองราชย์โดยสมัครใจลงจากบัลลังก์และสละอำนาจและความรับผิดชอบของตนให้กับบุคคลอื่น ซึ่งโดยปกติเป็นผู้สืบทอด เช่น บุตรชายหรือบุตรสาว การสละราชสมบัติยังหมายถึงการลาออกจากตำแหน่งทางการเมืองหรือตำแหน่งผู้มีอำนาจ เช่น นายกรัฐมนตรีหรือประธานาธิบดี ในกรณีนี้ มักเกิดขึ้นเนื่องจากแรงกดดันทางการเมือง เรื่องอื้อฉาว หรือเหตุผลส่วนตัว ตัวอย่างของการสละราชบัลลังก์ ได้แก่:
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 แห่งสหราชอาณาจักรสละราชสมบัติในปี พ.ศ. 2479 เพื่อแต่งงานกับหญิงที่หย่าร้างคือ วอลลิส ซิมป์สัน
สมเด็จพระราชินีเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์สละราชบัลลังก์ในปี พ.ศ. 2479 พ.ศ. 2556 (พ.ศ. 2556) เพื่อสนับสนุนพระราชโอรสของพระองค์ คือ กษัตริย์วิลเลม-อเล็กซานเดอร์ จักรพรรดิอากิฮิโตะแห่งญี่ปุ่น สละราชสมบัติในปี พ.ศ. 2562 เนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพ และทรงสืบต่อโดยพระราชโอรสของพระองค์ มกุฎราชกุมารนารุฮิโตะ