ทำความเข้าใจโฟโตออกซิเดชันและกลไกการป้องกัน
โฟโตออกซิเดชันเป็นปฏิกิริยาทางเคมีที่เกิดขึ้นเมื่อโมเลกุลดูดซับแสง โดยทั่วไปจะอยู่ในรูปของรังสีอัลตราไวโอเลต (UV) หรือแสงที่มองเห็นได้ พลังงานจากแสงทำให้โมเลกุลเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมี ซึ่งมักส่งผลให้เกิดการก่อตัวของสายพันธุ์ออกซิเจนที่เกิดปฏิกิริยา (ROS)
ROS เป็นโมเลกุลที่เกิดปฏิกิริยาสูงซึ่งสามารถทำลายส่วนประกอบของเซลล์ เช่น โปรตีน ไขมัน และ DNA สิ่งนี้สามารถนำไปสู่ผลกระทบเชิงลบหลายประการ รวมถึงความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชัน การตายของเซลล์ และการพัฒนาของโรคต่างๆ เช่น มะเร็งและความผิดปกติของระบบประสาท
การเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชันต่อแสงสามารถเกิดขึ้นได้ในระบบทางชีววิทยาที่หลากหลาย รวมถึงเซลล์ เนื้อเยื่อ และอวัยวะ เป็นกระบวนการที่สำคัญในกระบวนการทางสรีรวิทยาหลายอย่าง เช่น การมองเห็น การทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน และการควบคุมระดับฮอร์โมน อย่างไรก็ตาม การเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชันที่มากเกินไปหรือไม่สามารถควบคุมได้สามารถส่งผลเสียได้ และเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันความเสียหายประเภทนี้
มีกลยุทธ์หลายประการที่สิ่งมีชีวิตใช้เพื่อป้องกันการเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชัน ได้แก่:
1 สารต้านอนุมูลอิสระ: สิ่งเหล่านี้คือโมเลกุลที่ทำให้ ROS เป็นกลางและป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหาย ตัวอย่างของสารต้านอนุมูลอิสระ ได้แก่ วิตามิน C และ E เบต้าแคโรทีน และสารพฤกษเคมีอื่นๆ เมลานิน: เม็ดสีนี้ช่วยปกป้องผิวหนังและดวงตาจากรังสียูวีโดยการดูดซับแสงและป้องกันไม่ให้แทรกซึมเข้าไปในเนื้อเยื่อลึกลงไป3. กลไกการซ่อมแซม DNA: คือระบบที่ซ่อมแซม DNA ที่เสียหายที่เกิดจาก ROS.
4 สารต้านอนุมูลอิสระของเอนไซม์: เหล่านี้เป็นเอนไซม์ที่ทำให้ ROS เป็นกลางและป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหาย ตัวอย่าง ได้แก่ ซูเปอร์ออกไซด์ดิสมิวเทส คาตาเลส และกลูตาไธโอนเปอร์ออกซิเดส
5 การหลีกเลี่ยงรังสียูวี: สามารถทำได้โดยการหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับแสงแดดเป็นเวลานาน สวมชุดป้องกัน และใช้ครีมกันแดด โดยสรุป photooxidation เป็นปฏิกิริยาทางเคมีที่เกิดขึ้นเมื่อพลังงานแสงถูกดูดซับโดยโมเลกุล ซึ่งนำไปสู่การก่อตัวของ ROS โมเลกุลที่มีปฏิกิริยาสูงเหล่านี้สามารถทำให้เกิดความเสียหายต่อส่วนประกอบของเซลล์ และเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันความเสียหายประเภทนี้ผ่านกลไกต่างๆ
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
