ทำความเข้าใจโรคข้อ: สาเหตุ อาการ และทางเลือกในการรักษา
โรคข้อหมายถึงภาวะใดๆ ที่ส่งผลต่อข้อต่อ รวมถึงโรคข้อเข่าเสื่อม โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ และโรคข้ออักเสบชนิดอื่นๆ นอกจากนี้ยังหมายถึงสภาวะที่ส่งผลต่อกล้ามเนื้อ เส้นเอ็น และเอ็นรอบข้อต่อ โรคข้ออักเสบอาจทำให้เกิดอาการได้หลายอย่าง รวมถึงความเจ็บปวด อาการตึง บวม สีแดง และการเคลื่อนไหวที่จำกัดในข้อต่อที่ได้รับผลกระทบ ทางเลือกในการรักษาโรคข้ออักเสบขึ้นอยู่กับสาเหตุและความรุนแรงของอาการ และอาจรวมถึงการรับประทานยา กายภาพบำบัด หรือการผ่าตัด โรคข้ออักเสบบางประเภทที่พบบ่อย ได้แก่:
โรคข้อเข่าเสื่อม (OA): ภาวะเสื่อมที่ส่งผลต่อกระดูกอ่อนและกระดูกของข้อต่อ ทำให้เกิดความเจ็บปวด ตึง และเคลื่อนไหวได้จำกัด โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (RA): โรคภูมิต้านตนเองที่ทำให้เกิดการอักเสบในข้อต่อ ทำให้เกิดอาการปวด บวม และผิดรูป โรคข้ออักเสบสะเก็ดเงิน: โรคข้ออักเสบชนิดหนึ่งที่เกิดขึ้นในผู้ที่เป็นโรคสะเก็ดเงิน สภาพผิวหนังที่มีลักษณะเป็นปื้นสีแดงเป็นสะเก็ด โรคเกาต์: ภาวะที่เกิดจากการสะสมของกรดยูริกในข้อต่อ ทำให้เกิดอาการปวด อักเสบ และบวมอย่างรุนแรงอย่างกะทันหัน โรคเกาต์: ภาวะที่เลือดเนื้อร้าย (AVN): ภาวะที่เลือด อุปทานของกระดูกหยุดชะงัก ส่งผลให้กระดูกตายและข้อต่อไม่เสถียร โรคข้ออักเสบติดเชื้อ: การติดเชื้อในข้อที่อาจทำให้เกิดอาการปวด เป็นไข้ และเคลื่อนไหวได้จำกัด โรคข้ออักเสบจากบาดแผล: โรคข้ออักเสบที่เกิดขึ้นหลังการบาดเจ็บทางร่างกาย โรคข้ออาจเกิดจากปัจจัยหลายประการ รวมถึงพันธุกรรม อายุ การเลือกรูปแบบการใช้ชีวิต และสภาวะทางการแพทย์ ปัจจัยเสี่ยงทั่วไปบางประการในการพัฒนาโรคข้อ ได้แก่: อายุ: เมื่อเราอายุมากขึ้น ข้อต่อของเราจะเสื่อมลงตามธรรมชาติ นำไปสู่สภาวะเสื่อม เช่น โรคข้อเข่าเสื่อม โรคอ้วน: การมีน้ำหนักเกินอาจทำให้ข้อต่อเกิดความเครียดมากขึ้น เพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะต่างๆ เช่น โรคข้อเข่าเสื่อม และ โรคเกาต์ ประวัติครอบครัว: ผู้ที่มีประวัติครอบครัวเป็นโรคข้ออักเสบมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคนี้ด้วยตนเอง การบาดเจ็บก่อนหน้านี้: การบาดเจ็บที่ข้อต่อสามารถเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคข้ออักเสบในภายหลังได้ การติดเชื้อ: การติดเชื้อบางอย่าง เช่น โรคไลม์สามารถเกิดขึ้นได้ เพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคข้ออักเสบ สภาวะทางการแพทย์: ภาวะต่างๆ เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์และโรคข้ออักเสบสะเก็ดเงินสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นในการเกิดโรคข้ออักเสบ การเลือกวิถีชีวิต: การสูบบุหรี่ การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป และการขาดการออกกำลังกาย ล้วนมีส่วนทำให้เกิดการพัฒนาของโรคข้ออักเสบได้
ไม่มีทางรักษาโรคข้ออักเสบได้ แต่มีวิธีการรักษามากมายเพื่อจัดการกับอาการและชะลอการลุกลามของอาการ การรักษาโดยทั่วไปสำหรับโรคข้ออักเสบ ได้แก่:
ยา: ยาแก้ปวด ยาต้านการอักเสบ และยาต้านรูมาติกที่ปรับเปลี่ยนโรค (DMARD) ทั้งหมดสามารถใช้เพื่อจัดการกับอาการและชะลอการลุกลามของโรคข้ออักเสบ กายภาพบำบัด: การออกกำลังกายเบาๆ และยืดเหยียดสามารถ ช่วยรักษาการเคลื่อนไหวและความแข็งแรงของข้อต่อ การผ่าตัด: ในกรณีที่รุนแรงของโรคข้ออักเสบ การผ่าตัดอาจจำเป็นต้องซ่อมแซมหรือเปลี่ยนข้อต่อที่เสียหาย การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต: การรักษาน้ำหนักให้ดีต่อสุขภาพ หลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป และการเลิกสูบบุหรี่ ล้วนสามารถช่วยจัดการกับอาการของโรคข้ออักเสบได้ โดยสรุป โรคข้อเป็นคำกว้างๆ ที่ครอบคลุมสภาวะต่างๆ ที่ส่งผลต่อข้อต่อและเนื้อเยื่อโดยรอบ แม้ว่าไม่มีทางรักษาโรคข้ออักเสบได้ แต่ก็มีทางเลือกในการรักษามากมายเพื่อจัดการกับอาการและชะลอการลุกลามของอาการ โดยการทำความเข้าใจสาเหตุและปัจจัยเสี่ยงของโรคข้ออักเสบ บุคคลสามารถดำเนินการเพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดภาวะนี้และรักษาสุขภาพข้อต่อให้เหมาะสมตลอดชีวิตได้
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
โรคข้อเป็นภาวะที่พบไม่บ่อยโดยมีของเหลวบริเวณข้อต่ออยู่ในช่องเยื่อหุ้มปอด (ช่องว่างระหว่างปอดและผนังหน้าอก) มีสาเหตุมาจากปัจจัยหลายประการ รวมถึงการบาดเจ็บ การติดเชื้อ หรือสภาวะการอักเสบ
อาการของข้อต่ออาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสาเหตุที่แท้จริง แต่อาจรวมถึง:
* อาการเจ็บหน้าอก
* หายใจไม่อิ่ม
* ไอเป็นเลือดหรือมีเสมหะเป็นฟอง * ไข้* หนาวสั่น* ความอ่อนแอหรือความเมื่อยล้า โดยทั่วไปการวินิจฉัยโรคข้อและกระดูกมักผ่านการตรวจร่างกาย การทดสอบการถ่ายภาพ เช่น การเอกซเรย์ทรวงอกหรือการสแกน CT และการทดสอบในห้องปฏิบัติการเพื่อตรวจสอบการติดเชื้อหรือการอักเสบ การรักษาขึ้นอยู่กับสาเหตุที่แท้จริง แต่อาจรวมถึงยาปฏิชีวนะ การจัดการความเจ็บปวด และการระบายของเหลวในเยื่อหุ้มปอด ในกรณีที่รุนแรง อาจจำเป็นต้องผ่าตัดเพื่อเอาของเหลวออกและซ่อมแซมความเสียหายที่เกิดกับปอดหรือผนังหน้าอก
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
