ปลดล็อกพลังแห่งการเล่าเรื่อง: ศิลปะและวิทยาศาสตร์แห่งนิทานวิทยา
นักเล่าเรื่องคือบุคคลที่ศึกษาศิลปะและวิทยาศาสตร์ของการเล่าเรื่อง คำว่า "นักประวัติศาสตร์" เกิดจากการรวมคำว่า "เรื่องราว" และ "นักประวัติศาสตร์" เข้าด้วยกัน นักเล่าเรื่องจะตรวจสอบโครงสร้าง แก่นเรื่อง และเทคนิคที่ใช้ในเรื่องราวเพื่อทำความเข้าใจว่าเรื่องราวเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างไรและส่งผลต่อผู้ชมอย่างไร นักเรื่องราวอาจศึกษาเรื่องราวที่หลากหลาย รวมถึงนิยาย สารคดี ประเพณีที่เล่าขาน และตำนานทางวัฒนธรรม พวกเขาอาจวิเคราะห์องค์ประกอบการเล่าเรื่องของเรื่องราว เช่น การพัฒนาตัวละคร ความก้าวหน้าของโครงเรื่อง และสัญลักษณ์ ตลอดจนบริบททางสังคมและประวัติศาสตร์ที่สร้างและรับเรื่องราวต่างๆ งานทั่วไปบางอย่างที่นักเล่าเรื่องอาจทำได้แก่:
1 การวิเคราะห์โครงสร้างและแก่นเรื่องของเรื่องราวเพื่อระบุรูปแบบและแนวโน้ม
2 ตรวจสอบบริบททางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของเรื่องราวเพื่อทำความเข้าใจความสำคัญและผลกระทบ
3 การระบุและวิเคราะห์องค์ประกอบการเล่าเรื่องของเรื่องราว เช่น การพัฒนาตัวละครและความก้าวหน้าของโครงเรื่อง
4 การเปรียบเทียบและเปรียบเทียบเรื่องราวเดียวกันในเวอร์ชันต่างๆ เพื่อทำความเข้าใจว่าเรื่องราวเหล่านี้มีการพัฒนาอย่างไรเมื่อเวลาผ่านไป
5 ค้นคว้าความเป็นมาและชีวประวัติของผู้เล่าเรื่องเพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับกระบวนการสร้างสรรค์และการตัดสินใจเชิงศิลปะ โดยรวมแล้ว เป้าหมายของวิชาเรื่องราวคือการทำให้เข้าใจถึงพลังและความสำคัญของเรื่องราวในวัฒนธรรมและการสื่อสารของมนุษย์ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ด้วยการศึกษาศิลปะและวิทยาศาสตร์ของการเล่าเรื่อง นักเล่าเรื่องสามารถช่วยให้เราชื่นชมบทบาทของเรื่องราวในการกำหนดการรับรู้ของเราเกี่ยวกับโลกและตัวเราเองได้ดีขึ้น