พลังแห่ง Rhapsody: ปลดปล่อยอารมณ์และจินตนาการในการเขียน

Rhapsodists คือกวีหรือวิทยากรที่แสดงความรู้สึกหรือความคิดของตนออกมาเป็นคำพูด ซึ่งมักจะเต็มไปด้วยความหลงใหลและพลังอันยิ่งใหญ่ คำว่า "rhapsody" มาจากคำภาษากรีก "rhapsoideia" ซึ่งแปลว่า "สิ่งที่มีลักษณะไม่แน่นอน" ในวรรณคดี การแรพโซดีเป็นงานเขียนที่มีลักษณะเป็นโคลงสั้น ๆ ที่ลื่นไหล และมุ่งเน้นไปที่อารมณ์และจินตนาการมากกว่าตรรกะหรือเหตุผล นักแรพโซดีมักเกี่ยวข้องกับขบวนการโรแมนติกในวรรณคดี ซึ่งเน้นถึงความสำคัญของอารมณ์ของแต่ละบุคคล และประสบการณ์เหนือการพิจารณาอย่างมีเหตุผลหรือเชิงตรรกะมากขึ้น ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงของนักแรปโซดิสต์ ได้แก่ วิลเลียม เวิร์ดสเวิร์ธ, จอห์น คีตส์ และเพอร์ซี บายเช เชลลีย์ ซึ่งทุกคนล้วนเป็นที่รู้จักจากรูปแบบการเขียนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และแสดงออกอย่างกระตือรือร้น ในยุคปัจจุบัน คำว่า "แรปโซดิสต์" บางครั้งใช้เพื่ออธิบายใครก็ตามที่พูดหรือเขียนในภาษา สไตล์ที่ไหลลื่นและสะเทือนอารมณ์ ไม่ว่าจะเป็นการเขียนบทกวีหรือร้อยแก้ว อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่าคำนี้ยังสามารถใช้ในวงกว้างมากขึ้นเพื่ออธิบายใครก็ตามที่แสดงออกด้วยความหลงใหลหรือพูดเกินจริง ไม่ว่าพวกเขาจะจริงจังหรือขี้เล่นก็ตาม