หลักฐานที่ยังไม่เป็นที่ยอมรับในคดีทางกฎหมายคืออะไร?

ในบริบทของคดีความ “ไม่ยอมรับ” หมายถึง หลักฐานหรือข้อเท็จจริงที่ศาลไม่ได้ยอมรับอย่างเป็นทางการ ซึ่งหมายความว่าหลักฐานหรือข้อเท็จจริงไม่ได้รับการพิสูจน์หรือจัดทำขึ้นโดยกระบวนการทางกฎหมาย ดังนั้นจึงไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของบันทึกอย่างเป็นทางการของคดี

ตัวอย่างเช่น หากพยานให้การเป็นพยานในการพิจารณาคดีและให้ข้อมูลที่ ไม่เกี่ยวข้องกับคดี ศาลอาจวินิจฉัยว่าคำเบิกความไม่เป็นที่ยอมรับได้ ซึ่งหมายความว่าคำให้การไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของบันทึกอย่างเป็นทางการของคดี และไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานเพื่อสนับสนุนข้อโต้แย้งของทั้งสองฝ่ายได้ ในทางตรงกันข้าม หลักฐานที่ยอมรับคือหลักฐานที่ได้รับการพิสูจน์อย่างเป็นทางการหรือเป็นที่ยอมรับผ่านกระบวนการทางกฎหมาย และถือเป็นส่วนหนึ่งของบันทึกอย่างเป็นทางการของคดี ซึ่งอาจรวมถึงคำให้การจากพยาน เอกสาร ภาพถ่าย และหลักฐานประเภทอื่นๆ ที่ศาลนำเสนอและยอมรับอย่างเหมาะสม