อาณาจักร Tangut ที่ถูกลืม: รัฐยุคกลางทางตะวันตกเฉียงเหนือของจีน
Tangut (จีน: 唐ût; พินอิน: tángūt) เป็นรัฐในยุคกลางที่มีอยู่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 10 ถึงศตวรรษที่ 13 ในพื้นที่ซึ่งปัจจุบันคือจีนตะวันตกเฉียงเหนือและมณฑลกานซู่ ชาว Tangut เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ทิเบต-พม่าที่พูดภาษาที่เกี่ยวข้องกับทิเบตและพม่าสมัยใหม่ อาณาจักร Tangut หรือที่รู้จักกันในชื่อ Xia ตะวันตก (จีน: 西夏; พินอิน: xīxià) ก่อตั้งขึ้นในคริสตศักราช 982 โดยจักรพรรดิ Taizong แห่ง Tangut ผู้ประกาศเอกราชจากราชวงศ์ซ่งเหนือ จักรวรรดิถึงจุดสูงสุดในรัชสมัยของจักรพรรดิ Renzong แห่ง Tangut (ค.ศ. 1028-1063) เมื่อจักรวรรดิควบคุมอาณาเขตอันกว้างใหญ่ที่ทอดยาวตั้งแต่มณฑลกานซูในปัจจุบันไปจนถึงบางส่วนของซินเจียงและมองโกเลียในในปัจจุบัน อาณาจักร Tangut เป็นที่รู้จักในเรื่อง วัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งผสมผสานองค์ประกอบของพุทธศาสนาในทิเบต ลัทธิขงจื๊อจีน และประเพณีเร่ร่อนในเอเชียกลาง ชาว Tangut มีทักษะในด้านงานโลหะ การทอผ้า และการทำกระดาษ และช่างฝีมือของพวกเขาได้ผลิตงานประติมากรรม ภาพวาด และเครื่องเซรามิกที่ประณีต อย่างไรก็ตาม อาณาจักรได้เสื่อมถอยลงในศตวรรษที่ 13 เนื่องจากความขัดแย้งภายใน การรุกรานของชาวมองโกล และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น ความแห้งแล้ง และความอดอยาก ในปีคริสตศักราช 1227 ชาวมองโกลภายใต้เจงกีสข่านได้พิชิตจักรวรรดิ Tangut ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของอิสรภาพ ภาษาและวัฒนธรรม Tangut ค่อยๆ หายไปตามกาลเวลา แต่มรดกเหล่านี้ยังคงพบเห็นได้ในสถาปัตยกรรม ศิลปะ และวรรณกรรมของภูมิภาค
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
