เอาชนะความเชื่อและพฤติกรรมที่จำกัดตนเอง
การจำกัดตนเองหมายถึงแนวโน้มของบุคคลหรือระบบที่จะจำกัดศักยภาพหรือประสิทธิภาพของตนเอง บ่อยครั้งโดยไม่รู้ตัวหรือไม่รู้ตัว สิ่งนี้สามารถแสดงออกมาได้หลายวิธี เช่น:
1 การพูดคุยกับตนเองในเชิงลบ: การสงสัยในตนเองและการพูดคุยกับตนเองในเชิงลบสามารถเป็นแหล่งสำคัญของการจำกัดตนเองได้ เมื่อเราบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าเราไม่ดีพอหรือมีความสามารถเพียงพอ เราจะเริ่มเชื่อและจำกัดศักยภาพของเราเอง
2 ความกลัวความล้มเหลว: ความกลัวความล้มเหลวอาจทำให้เราลังเลที่จะเสี่ยงหรือบรรลุเป้าหมายอย่างเต็มกำลัง ความกลัวนี้สามารถนำไปสู่พฤติกรรมจำกัดตนเอง เช่น การผัดวันประกันพรุ่งหรือยอมให้น้อยกว่าสิ่งที่เราปรารถนาอย่างแท้จริง3 โซนความสะดวกสบาย: โซนความสะดวกสบายของเราเป็นแนวคิดทางจิตวิทยาที่อ้างอิงถึงประสบการณ์และกิจกรรมต่างๆ ที่เราพบว่าสะดวกสบายและคุ้นเคย แม้ว่าการรู้สึกสบายและปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญ แต่การอยู่ในเขตความสะดวกสบายของเรานานเกินไปสามารถจำกัดศักยภาพในการเติบโตและความก้าวหน้าของเราได้
4 ลัทธิพอใจ แต่สิ่งดีเลิศ: ลัทธิพอใจ แต่สิ่งดีเลิศสามารถเป็นความเชื่อที่จำกัดตนเองได้ ถ้ามันทำให้เราสร้างมาตรฐานที่สูงเกินจริงสำหรับตัวเราเอง หรือถ้ามันนำไปสู่การผัดวันประกันพรุ่งหรือหลีกเลี่ยงความท้าทาย 5. การขาดความตระหนักรู้ในตนเอง: การไม่ตระหนักถึงจุดแข็ง จุดอ่อน และแรงจูงใจของเราเองสามารถนำไปสู่พฤติกรรมจำกัดตนเอง เช่น มุ่งมั่นมากเกินไปหรือประเมินตนเองต่ำเกินไป 6. ข้อจำกัดภายนอก: ความคาดหวังทางสังคม บรรทัดฐานทางวัฒนธรรม และสถานการณ์ภายนอกสามารถจำกัดศักยภาพของเราได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น การเลือกปฏิบัติ ความยากจน หรือการขาดการเข้าถึงทรัพยากรสามารถเป็นสาเหตุของการจำกัดตนเองได้ เพื่อเอาชนะความเชื่อและพฤติกรรมที่จำกัดตนเอง สิ่งสำคัญคือต้องระบุพื้นที่เฉพาะที่เรากำลังรั้งตัวเองไว้และพยายามพัฒนาพื้นที่ที่มากขึ้น เสริมพลังความคิด สิ่งนี้อาจเกี่ยวข้องกับการท้าทายการพูดกับตนเองในเชิงลบ การกล้าเสี่ยง การขอความคิดเห็นและการสนับสนุนจากผู้อื่น และการปลูกฝังการตระหนักรู้ในตนเองและความเห็นอกเห็นใจในตนเอง