เฮิรตซ์ (Hz) คืออะไร? ความหมาย หน่วยความถี่ และตัวอย่าง

เฮิรตซ์ (Hz) เป็นหน่วยของความถี่ ซึ่งกำหนดเป็นหนึ่งรอบต่อวินาที ตั้งชื่อตามไฮน์ริช เฮิร์ตซ์ นักฟิสิกส์ชาวเยอรมันผู้สาธิตการมีอยู่ของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นครั้งแรกในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เฮิรตซ์ใช้ในการวัดจำนวนการสั่นหรือรอบต่อวินาทีของรูปคลื่น และมักใช้เพื่ออธิบาย ความถี่ของคลื่นเสียง คลื่นแสง และคลื่นชนิดอื่นๆ ตัวอย่างเช่น คลื่นเสียงที่มีความถี่ 100 เฮิรตซ์จะมีการสั่น 100 ครั้งต่อวินาที ในบริบทของวงจรอิเล็กทรอนิกส์และวงจรไฟฟ้า เฮิรตซ์มักใช้เพื่ออธิบายความถี่ของสัญญาณไฟฟ้ากระแสสลับ (AC) หรือไฟฟ้ากระแสตรง (DC) ตัวอย่างเช่น แหล่งจ่ายไฟ AC อาจให้แรงดันไฟฟ้า 120 โวลต์ที่ความถี่ 60 เฮิรตซ์ ในขณะที่แรงดันไฟฟ้ากระแสตรงอาจอธิบายได้ว่าเป็น 5 โวลต์ที่ความถี่ 1 เฮิรตซ์ โดยสรุป เฮิรตซ์เป็นหน่วยวัดความถี่ และใช้เพื่ออธิบายจำนวนการสั่นหรือรอบต่อวินาทีของรูปคลื่น โดยทั่วไปใช้ในบริบทของวงจรอิเล็กทรอนิกส์และวงจรไฟฟ้าเพื่ออธิบายความถี่ของสัญญาณ AC และ DC