แบบอย่าง: ความสำคัญของตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมในการเรียนรู้
แบบอย่างเป็นทฤษฎีความรู้และการเรียนรู้ที่เน้นความสำคัญของตัวอย่างและกรณีศึกษาในการทำความเข้าใจแนวคิดและหลักการที่ซับซ้อน ทฤษฎีวางตัวว่าผู้คนเรียนรู้ได้ดีที่สุดเมื่อได้สัมผัสกับตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมในโลกแห่งความเป็นจริงซึ่งแสดงให้เห็นการประยุกต์ใช้แนวคิดเชิงนามธรรม ในเชิงตัวอย่าง การมุ่งเน้นอยู่ที่การระบุและวิเคราะห์ตัวอย่างคุณภาพสูงหรือ "ตัวอย่าง" ที่รวบรวมคุณลักษณะที่สำคัญของ แนวคิดหรือหลักการ โดยการศึกษาตัวอย่างเหล่านี้ ผู้เรียนสามารถพัฒนาความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับหลักการพื้นฐานและวิธีการนำไปใช้ในบริบทที่แตกต่างกัน ต้นแบบถูกนำมาใช้ในหลากหลายสาขา รวมถึงการศึกษา จิตวิทยา ธุรกิจ และกฎหมาย มักจะถูกเปรียบเทียบกับแนวทางการเรียนรู้ที่เป็นนามธรรมและอิงทฤษฎีมากกว่า ซึ่งอาจไม่ได้ให้ตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมเพียงพอสำหรับผู้เรียนที่จะเข้าใจและประยุกต์ใช้แนวความคิดอย่างถ่องแท้ ลักษณะสำคัญบางประการของการเป็นแบบอย่างได้แก่:
1 เน้นตัวอย่างที่เป็นรูปธรรม: การเป็นแบบอย่างเน้นความสำคัญของตัวอย่างในโลกแห่งความเป็นจริงในการทำความเข้าใจแนวคิดที่ซับซ้อน
2 มุ่งเน้นไปที่ตัวอย่างคุณภาพสูง: ทฤษฎีแนะนำว่าผู้เรียนควรมุ่งเน้นไปที่การระบุและวิเคราะห์ตัวอย่างคุณภาพสูงที่รวบรวมคุณลักษณะสำคัญของแนวคิดหรือหลักการ
3 การวิเคราะห์แบบอย่าง: ผู้เรียนควรวิเคราะห์แบบอย่างเพื่อระบุหลักธรรมที่ซ่อนอยู่และวิธีประยุกต์ใช้ในบริบทที่ต่างกัน
4 การเรียนรู้ตามบริบท: การเป็นแบบอย่างเน้นความสำคัญของการเรียนรู้ในบริบท มากกว่าการแยกจากกัน
5 การเรียนรู้เชิงรุก: ผู้เรียนได้รับการสนับสนุนให้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันกับตัวอย่าง แทนที่จะรับข้อมูลเฉยๆ โดยรวมแล้ว ตัวอย่างคือทฤษฎีที่เน้นความสำคัญของตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมและกรณีศึกษาในการเรียนรู้และทำความเข้าใจแนวคิดที่ซับซ้อน ด้วยการมุ่งเน้นไปที่ตัวอย่างคุณภาพสูง ผู้เรียนสามารถพัฒนาความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับแนวคิดที่เป็นนามธรรม และวิธีการนำไปใช้ในบริบทที่แตกต่างกัน
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
