แอนเซล์มแห่งแคนเทอร์เบอรี: ผู้บุกเบิกปรัชญาและเทววิทยา
แอนเซล์มแห่งแคนเทอร์เบอรี (ประมาณ ค.ศ. 1033 – 21 เมษายน ค.ศ. 1109) เป็นพระภิกษุเบเนดิกติน นักเทววิทยา และต่อมาเป็นอาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรี เขาเป็นที่รู้จักดีที่สุดจากผลงานปรัชญาศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อโต้แย้งเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของพระเจ้า ซึ่งถือเป็นผลงานที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของปรัชญาตะวันตก งานที่มีชื่อเสียงที่สุดของแอนเซล์มคือ "Proslogion" ของเขา ซึ่งเป็นคอลเลกชันของ บทความสั้น ๆ ที่นำเสนอแนวคิดทางปรัชญาและเทววิทยาของเขา ในงานนี้ แอนเซล์มได้พัฒนาข้อพิสูจน์เรื่องการมีอยู่จริงของพระเจ้า ซึ่งเขาเรียกว่า "ข้อโต้แย้งเกี่ยวกับอภิปรัชญา" ข้อโต้แย้งนี้มีพื้นฐานอยู่บนแนวคิดที่ว่าแนวคิดเรื่องพระเจ้าในฐานะสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบบอกเป็นนัยว่าพระเจ้าต้องมีอยู่ในความเป็นจริง ไม่ใช่แค่ในความคิด ผลงานที่โดดเด่นอื่นๆ ของแอนเซล์ม ได้แก่ "บทพูด" ของเขา ซึ่งเป็นชุดของการทำสมาธิเกี่ยวกับธรรมชาติของพระเจ้า และ "Cur Deus Homo" ของเขา ซึ่งเป็นบทความเกี่ยวกับการจุติเป็นมนุษย์ของพระคริสต์ นอกจากนี้เขายังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาลัทธินักวิชาการ ซึ่งเป็นขบวนการทางปรัชญาและเทววิทยาที่เกิดขึ้นในยุคกลาง ตลอดชีวิตของเขา Anselm เป็นที่รู้จักจากการอุทิศตนในการอธิษฐานและความมุ่งมั่นในการซักถามทางปัญญา เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นอาร์คบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีในปี 1093 และเขาทำงานเพื่อปฏิรูปคริสตจักรอังกฤษและส่งเสริมอุดมการณ์ของศาสนาคริสต์ทั่วยุโรป แม้ว่าต้องเผชิญกับการต่อต้านจากทั้งผู้ปกครองทางโลกและผู้นำทางศาสนา แต่แอนเซล์มก็ยังคงเป็นบุคคลที่ทรงพลังและมีอิทธิพลในโลกยุคกลาง