ไขความลับของการเขียนอักษรคูนิฟอร์ม

อักษรคูนิฟอร์มเป็นระบบการเขียนโบราณที่ใช้โดยชาวสุเมเรียน อัคคาเดียน และอารยธรรมอื่นๆ ของเมโสโปเตเมีย (อิรักในปัจจุบัน) ประมาณ 3,500-1,000 ปีก่อนคริสตศักราช คำว่า "cuneiform" มาจากคำภาษาละติน "cuneus" แปลว่า "ลิ่ม" และ "forma" แปลว่า "รูปร่าง" เนื่องจากอักขระในระบบการเขียนนี้เขียนเป็นเครื่องหมายรูปลิ่มบนแผ่นดินเหนียว การเขียนอักษรคูไนฟอร์มถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ที่หลากหลาย รวมทั้งการเก็บบันทึก เอกสารทางกฎหมาย วรรณกรรม และตำราทางศาสนา ตัวอักษรอักษรคูนิฟอร์มประกอบด้วยป้ายต่างๆ กว่า 600 ป้าย ซึ่งจัดเรียงเป็นคอลัมน์แนวตั้งเพื่อสร้างบรรทัดข้อความ ป้ายแต่ละป้ายมีความหมายเฉพาะ และการรวมกันของป้ายสามารถสื่อถึงความคิดและประโยคที่ซับซ้อนได้ การเขียนอักษรคูนิฟอร์มเป็นนวัตกรรมที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เนื่องจากอนุญาตให้มีการสร้างบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรและการแพร่กระจายความรู้ไปทั่วภูมิภาคและวัฒนธรรมต่างๆ ถือเป็นการเขียนรูปแบบแรกสุดรูปแบบหนึ่งและยังคงมีการศึกษาโดยนักวิชาการในปัจจุบันเพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับวัฒนธรรม ศาสนา และชีวิตประจำวันของชาวเมโสโปเตเมียโบราณ